That Macho Dancer | Completed

Chapter 20

...

MASYADONG mapaglaro ang buhay para kay Venice. She thought having Clark on her arms until she fell asleep was again happening. But then she wakes up, and she crumbled.

"Clark?"
Tawag niya sa asawa ng may ngiti sa labi. Tumayo siya mula sa pagkakahiga at agad tinungo ang pinto para lumabas sa silid.

"Claaaark~ hubby~"
Ulit niya na pakantang tawag dito ng walang marinig na sagot.

Pumunta siya sa kusina at naabutan niya si Erwin doon na tulalang nagkakape.

"Erwin.. Si Clark?"
Tanong niya rito pero kailangan pa niyang yugyugin ang binata bago ito matauhan at ibaling sa kanya ang tingin.

"Tulala ka dyan?"
Umiling naman ang binata at sumimsim sa kape nito.

"Ano ulit yung sinabi mo?"
Ani nito. Nilibot niya ang tingin sa buong kusina.

"Si Clark.. You saw him?"
Kunot-noo ang naging reaksyon nito.

"He was here last night. Wala na siya sa silid. Nakita mo ba?"

Hindi malaman ni Erwin kung anong isasagot sa tanong nito. He saw the glint of delight on her eyes. Ayaw niyang mawala iyon pero alam niyang wala siyang ibang magawa kundi sabihin dito ang katotohanan.

"Hey.. Tulala ka, Win? Ano? Saan si Clark?"
Muling tanong nito. Kinuha niya ang dalawang kamay nito at mahigpit na hinawakan. Freya flinched but he didn't let her get away from his grip.

Sympathy crossed on his eyes as he guided her to sit on a stool next to her.

"Sit, Freya."
Nag-aalangan man ay umupo pa rin ito. Kunot ang noong tiningnan siya ng babae.

"Listen, Freya.." Huminga siya ng malalim, nag-aalangan pa rin sa sasabihin pero hindi dapat patagalin ang sitwasyon na ito. He don't want to feed her lies even if it would hurt her.

Mahalaga sa kanya ang kaibigan kaya gagawin niya kung ano ang nararapat kahit masasaktan pa ito. But he promised, he'll stay by her side.

"You must be dreaming about Clark. Wala siya dito. It's just me and you in this house."

Mahinahon na sabi niya rito, pilit na ipinaintindi ang mga sinabi.

Nagpumiglas ito mula sa pagkakahawak niya at walang emosyon na iniwan siya sa kusina.

He sighed. Kinuha niya ang telepono at hinanap ang numero ng taong alam niyang makakatulong kay Freya.

"Hello? Sino to?"
The person on the other line said with irritation. Kumawala sa labi niya ang isang ngiti na agad niyang sinupil.

Hindi nga niya alam bakit napangiti siya. He seems different since he arrive in Davao.

"Pa-virgin.. It's me. Miss mo ko?"
Biro niya dito at di na siya nagulat ng sigawan siya nito.

"FU*CKING PRICK!"
ani nito tsaka pinatay ang tawag.
Mukhang labis talaga ang inis nito sa kanya.

Naiiling na tinawagan niyang muli ang dalaga. Akala nga niya ay hindi na siya nito sasagutin.

"Kung wala kang sasabihin, wag kang tatawag. Sinisira mo ang umaga ko..."

"Teka.. Wag mo munang ibaba Renave."
Tiningnan niya ang telepono ng walang nagsalita sa kabilang linya. Akala niya pinatay na nito ang tawag pero andoon pa pala ang kausap.

"Hey.." Aniya. "I'm sorry to disturb you. Wala ka bang gagawin ngayon?"
He asked. Ilang sandali rin ang lumipas bago ito nagsalita pero iritado pa rin ang boses.