Steal My Boy

SmB 21

Unang pumasok sa isip ko nang nakabalik sa dining ay napakaweird ng mag-inang ito. It's like they have hidden agenda that is why they're here.

"You know and stuffs. Kaya nagkagulo kami," hindi ko nasundan ang pinag uusapan nila.

All I know is that Tita Renalia kept on looking at me. Ibinalewala ko nalang 'yong naiisip ko saka nginingitian siya. There is really something with her smile. I can't name it.

"So you mean your other son is on the father?"

"Yes, kaya ang nadala ko ay si Railey." Napatingin si Mommy sa'kin.

"That is so sad, I can't imagine being separated from my children. Is he okay ba?"

"Yes, actually he's on he's fourth year of his course engineering. Wala ako sa tabi niya habang lumalaki siya. But I am so proud of him." She said that while looking at me.

"I hope and I pray na magkita kayo ulit." Hinawakan ni Mommy ang kamay ni Tita Renalia.

"Right now, I just want to look at him from afar. I know he's in good hands."

Iniwas ko ang tingin sa kanya. Thoughts flow as she smiled. May naisip ako pero ayaw tanggapin ng isip ko. Napatingin ako kay Railey na ngayon ay nakangisi. What is really with him?

Ilang oras lang ay umuwi na sila. Dumiretso ako sa kwarto para mag-aral. Nagbabasa ako nang kumatok sa pinto si Mommy.

"Mommy,"

"Anak, you're studying."

"Opo. Bakit Mommy, may problema po ba?" Ngumiti siya sa'kin at hinawakan ang kamay kong nakahawak sa libro.

"Anak, ayos ka lang ba talaga sa school?" Napamaang ako.

"Opo! Ayos na ayos lang, sobrang saya po sa school kasi kasama ko mga kaibigan ko at si Rey."

She sighed. "Anak, hindi ko nagustuhan ang ibinalita sa'kin ng Daddy mo. You know, in the first place, we can't risk you. As much as we want you to be normal like other kids, we can't. Pero pinagbigyan ka namin dahil ayaw naming isipin mong kinukulong ka namin dito."

"M-mom, ayos naman po ako. Maayos naman po grades ko. Dean's lister din ako. I make friends."

"I know, pero hindi ko talaga maiwasang mag-alala. Ngayon lang 'to nangyari sa'yo, ang mabully ng teacher. Anyway, we already took legal action."

Napayuko ako.

"Mommy, gusto ko po makapagtapos ng pag-aaral, makapagtrabaho, at magkapamilya. I don't want to waste my life just because i have this disease."

Ngumiti si Mommy at niyakap ako. She's starting to cry. Oh, my emotional Mommy.

"I love you anak, and we will do everything for you. Thank you anak dahil lumalaban ka. Mahal na mahal ka namin, okay?"

I nodded and hugged her even tighter.

"I love you too, Mommy."

Sinamahan ako ni Mommy sa kwarto habang nagbabasa ako ng notes. She used to do this while I'm reading noong bata pa lang ako. She used to be my study buddy. Kahit sobrang busy niya sa trabaho, she always find ways to be with me. Walanh salitang trabaho para sa pinakamamahal niyang anak.

"Mom?-Oh, kayo lang? Sali ako!" Mabilis siyang sumampa sa kama at humiga na rin sa lap ko.

"Paulo, ang tanda mo na huwag ka nang makisali."

"Mom? Mas matanda ka sa'kin." Nasapak ni Mommy ang mukha ni Kuya kaya napatayo si Kuya.

Natawa ako sa kakulitan nila. If Daddy's here, papagalitan niya 'tong dalawa.