"ဟဲ့ ရိေပၚ ဒါကဘယ္လဲ"
ရိေပၚအိမ္အေပၚထပ္ေလွကားကဆင္းလာတာနဲ႕ ထမင္းစားစားပြဲမွာထိုင္ေနတဲ့ေဒၚေလးကလွမ္းေမးေလေတာ့သည္။
"သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ခ်ိန္းထားလို႔သြားမလို႔ပါေဒၚေလးခ်င္"
" မင္းမလဲ တစ္ေန႕တစ္ေန႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဘဲအေလလိုက္ေလေနတယ္ အိမ္ကစီးပြါးေရးေလးဘာေလး ကူလုပ္ဖို႔အစီအစဥ္မရွိဘူးလား"
"စီးပြါးေရးကဘယ္အခ်ိန္လုပ္လုပ္ရပါတယ္ဗ်ာ အေဖနဲ႕အေမထားခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ေတြမွအမ်ားႀကီးဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ဆယ္သက္ေတာင္စားလို႔ကုန္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ေျပာလိုက္ရင္အဲ့တိုင္းခ်ည္းဘဲ"
"ကဲ ေဒၚေလးဆူခ်င္ရင္လဲေနာက္မွဆူ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲဝင္ေခၚရအုံးမွာ"
ရိေပၚေျပာပီးတာနဲ႕လက္ညွိုးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ကားေသာ့ခ်ိတ္ကိုခါရမ္းကာထြက္သြားေလေတာ့သည္။
"ဟင္းးးးးးဒီေကာင္ေလးကိုေတာ့မနိုင္ေတာ့ဘူးေဟ့ အကိုနဲ႕အမကလဲသူတို႔သားေမ်ာက္လြဲေက်ာ္ကိုငါနဲ႕ထားခဲ့ရတယ္လို႔ သူတို႔ကေတာ့ခုဆိုေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာေရာက္ေနေလာက္ပါပီေလ"
ရိေပၚ က်န္းခ်န္ဆီကိုကားေမာင္းသြားကာအိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ကားဟြင္းကိုအဆက္မျပတ္တီးေနေလသည္။
က်န္းခ်န္လဲအိမ္ထဲကေန ကေရာေသာပါးေျပးထြက္လာကာ
"ဘယ္လိုျဖစ္လို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ဟြန္းတီးေနရတာလဲကြ ဆူညံေနတာဘဲ"
"မင္းကၾကာေနတာကို စကားမ်ားမေနနဲ႕ တက္ေတာ့ ယူဘင္းကိုလဲသြားေခၚရအုံးမွာ"
က်န္းခ်န္လဲကားေပၚတက္လိုက္ပီး
"ယူဘင္းကကလပ္ကိုေရာက္ေနပီတဲ့ ငါ့ကိုလိပ္စာပို႔ထားတယ္"
ရိေပၚလဲက်န္းခ်န္ျပတဲ့လိပ္စာအတိုင္းေမာင္းလာေလသည္။
"ဟိုေရွ႕ကကလပ္ထင္တယ္"
"အင္း ဟုတ္ေလာက္တယ္"
ရိေပၚနဲ႕က်န္းခ်န္လဲကလပ္ထဲကိုဝင္သြားလိုက္ၾကသည္ႏွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္မွမေတြ႕ရဘဲ ေယာက္က်ားေလးမ်ားကိုသာေတြ႕ရေလသည္။
