Tvေရွ႕မွာမုန့္ထုပ္ေတြကိုတစ္ထုပ္ပီးတစ္ထုပ္ေဖာက္စားေနတဲ့ ေရွာင္က်န့္ကိုရိေပၚၾကည့္ေနေလသည္။
"ကေလး မအိပ္ေသးဘူးလား"
"ဟင့္အင္း ကေလးမအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး ကိုကိုသြားအိပ္ခ်င္အိပ္ေတာ့ေလေနာ္"
"ဟင့္အင္း ကိုကိုက ကေလးအိပ္မွအိပ္မွာ"
ရိေပၚ ေျပာေနရင္းနဲ႕ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ အနားကိုတိုးသြားကာ ေရွာင္က်န့္ကိုသူ႕ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားလိုက္ေလသည္။
"ကိုကို လႊတ္အုံးေလ ကေလးမုန့္စားရတာအဆင္မေျပဘူး"
"ကေလးကလဲ ကိုကိုလဲစားခ်င္တာေပါ့ ကိုကိုစားခ်င္တာက်ေတာ့ကေလးကမေကြၽးဘူး😒"
"ေအာ္ ကိုကိုကလဲေလ ကိုကို႔ကိုကြၽန္ေတာ္ခုနေလးတင္ဘဲေကြၽးတယ္ေလဗ်ာ သူ႕ဘာသာသူမစားဘဲနဲ႕😏"
ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ေထာ္ပီးသူ႕ရင္ခြင္ထဲကေနေခါင္းေမာ့ၾကည့္ကာ ရန္ျပန္ေတြ႕ေနတဲ့ေရွာင္က်န့္ကိုၾကည့္ကာ ရိေပၚစိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေမးဖ်ားေလးကိုကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္ေလေတာ့သည္။
ေရွာင္က်န့္ကေတာ့႐ုတ္တရပ္ အနမ္းခံလိုက္ရေတာ့ေၾကာင္သြားေလသည္။ေနာက္မွသူလဲသတိျပန္ဝင္လာကာရိေပၚ့ရင္ဘတ္ကိုတြန္းလိုက္ကာ
"ဘာလုပ္တာလဲကိုကို"
"ကေလးကိုနမ္းတာေလ ကိုကိုကေလးကိုခ်စ္ခ်င္ေနပီ"
ရိေပၚေျပာေနရင္းနဲ႕လက္ကေရွာင္က်န့္ရဲ႕အကၤ်ီေလးအတြင္းကိုလွ်ိုဝင္သြားေလသည္။ပီးေနာက္ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခ်ယ္ရီသီးေလးကိုပြတ္ေခ်ေပးေနေလသည္။
"အာ့ ကိုကိုမလုပ္ပါနဲ႕"
ရိေပၚလဲေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုအနီးကပ္စိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ
"ကိုကိုမရေတာ့ဘူး အရမ္းလိုခ်င္ေနပီ"
"ကိုကို႔ကိုေျပာထားတယ္ေလ ဒီညမရပါဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ပင္ပန္းေနပါတယ္ဆိုမွ"
"ကေလးကိုပင္ပန္းေနတာေတြေပ်ာက္ပီး နိဗၺာန္ကို ကိုကိုနဲ႕အတူတူေခၚသြားမလို႔ေလ"
