Umaga at dapit-hapon ay masaya
Gabing madilim, maraming nagdurusa
Tiwala sa sarili ay nawawala
Tila ay tumakbo ang pagkakaisaAng away at gulo ay di masugpuan
Sikat ng araw at liwanag ng buwan
Dilim ng lungkot, sila ay tinakpan
Sila ay kinukubli, di mo malamanHindi maikubli na wala ito
Wala ito, madudulot ay ang gulo
Pagkakaisa't wikang dulot sa tao
Patigasin natin tulad ng sementoPagdurusa ang ginagawa ng wika
Pagdurusa pag walang pagkakaisa
Pagkakaisa, hinahanap tuwina
Pagkakaisa, nasasaan ka ba?This is the second poem I wrote for that hell-driven competition and yes, it doesn't make sense and I can see why I didn't win. It's a mess, if you really understood it from my language.
Maybe, after all these years, my entries really don't deserve winning. Haha.
That's it. The end.
YOU ARE READING
when will my flowers bloom.
Poetry❝𝘱𝘢𝘪𝘯 𝘤𝘭𝘰𝘶𝘥𝘦𝘥 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘸𝘢𝘴 𝘵𝘳𝘶𝘦 𝘵𝘳𝘢𝘨𝘦𝘥𝘺 𝘢𝘧𝘧𝘦𝘤𝘵𝘦𝘥 𝘸𝘩𝘰 𝘬𝘯𝘰𝘸𝘴 𝘸𝘩𝘰 𝘴𝘶𝘧𝘧𝘦𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘵𝘦𝘥 𝘸𝘪𝘵𝘩𝘰𝘶𝘵 𝘥𝘶𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘥𝘪𝘴𝘢𝘴𝘵𝘦𝘳 𝘸𝘰𝘳𝘵𝘩 𝘴𝘢𝘷𝘪𝘯𝘨 𝘸𝘢𝘴 𝘺𝘰𝘶❞ ˜"*°•˜"*°•˜"*°• a poetr...