KUMA

KUMA🌿NİKAH🌿

                                   🌷

MEDYA: MERYEM KARASOY

Her iki konakta da hazırlıklar erken saatte başlamıştı. Bersun  terastan olup bitenleri seyrediyordu.Onun içindi bu hazırlık ama o ne üzülüyor ne  de sevinebiliyordu. Güneş tam tepede olmasına rağmen mardinin acımasız soğuğu kanının çekilmesine sebep oluyordu. Arkasından gelen Berzan abisini fark etmemişti bile. Berzan kardeşinin omuzlarına ince bir şal bırakıp başının üzerine bir öpücük bırakmıştı.İçi gidiyordu kardeşine elinden bir şey gelmiyordu.Koruyamamıştı güzel gözlüsünü. Mardin  küçük kalbine onarılamaz bir yara açmıştı. Onu savunmasız yapan onlardı. Şimdi ise güçlü olmasını istiyorlardı.İzin vermemişlerdi ki düşmesine hep bersunun eli kolu olmuştu ağabeyleri. Berzan ne dese iyi gelirdi kardeşine bilmiyordu ki. 

- Hatırlıyor musun  bir gün sana seni tüm kötülüklerden koruyacağım demiştim.Ama bak koruyamadım. Canının yanmasına engel olamadım. Göz göre göre ölmene izin veriyorum ve hiçbir şey yapamıyorum.  Koskaca Berzan Ağa sözünde duramadı Bersun ne desen ne yapsan haklısın abim.

-Sen ne yapabilirsin ki ağabey verilmiş karar. Adınıza lekeyi ben getirdim elbetteki ben temizleyeceğim. Ama unutma ki  ben hala sizin o küçük saf temiz kardeşinizim kötü hiçbir şey yapmadım. Hakkımda konuşulanların bir tanesini bile yapmadım. En çokta zoruma ne gidiyor biliyor musun  babamın o bakışı. Nasıl yaparsın böyle birşeyi dedi  ya bana orada öldürdü işte beni. Suçlama sakın ha kendini. Ben mutlu olacağım kim ne söylerse söylesin ben BERSUN DOĞANLI yım kimsenin beni üzmeye  ne gücü yetebilir ne de cesareti olabilir.

Berzan öyle bir sarıldı ki kardeşine bütün acılarını sarmak ister gibi idi sarılışı. Elinden gelse alır çok uzaklara götürürdü onu ama mardinin kimseye merhameti yoktu. Onlarada olmazdı.

KARASOY KONAĞI

Fırat tüm gece uyuyamamıştı.Sabahın ilk ışıkları ile beraber kendini sokaklara atmıştı. Koskoca Fırat ağa nefes bile alamıyor boğulacak gibi oluyordu. Hayatı alt üst oluyor ve onun elinden hiçbir şey gelmiyordu. Kendini zerre düşünmüyor karısı Meryemin acısı yakıp kavuruyordu yüreğini. Gittiği yollar yol değildi hepsi bir uçuruma çıkıyordu. Kimse elinden tutmuyor kimse yanında olmuyordu. Yüreğinin yangını kalbini paramparça ediyordu. Saatlerdir hiç durmadan yürüyordu.  Dizleri daha fazla yükünü taşıyamamış O yıkılmaz görüntüsü anında yerle bir olmuş dizleri üzerine yıkılmıştı. Tüm Mardin ayakları altındaydı.Daha fazla dayanamamış ve içindeki bütün öfkeyi acıyı atmak istercesine avazı çıktığı kadar bağırıp çağırmıştı. Sırtına konulan el ile başını yana çevirdi fırat gelen Yade nineydi.  Zorda olsa yanındaki kaldırıma oda oturmuştu. 

- Dedenle evlendiğimizde hiç çocuğu yoktu Koskoca yerin göğün yaratıcısı rabbim ufacık bir canı nasip etmemiş Ayşe hanıma. Çok beklemişler bir  çocukları olsun Hergün dualar etmiş Ayşe  hanım. Çok seviyorlardı birbirlerini koskoca mardin bilirdi nasıl sevdalı olduklarını. Herkes gibi bende bilirdim tabi. Bir gün çıktı geldi babam Behram Ağa ile evleneceksin dedi. Nasıl karşı geleyim evlendim. Hemen ardından baban oldu. Ayşe hanım çok güçlü bir kadındı bir günden bir

güne hır gür çıkarmadı. Kocasınada aşirete de saygısı sonsuzdu. Deden de bir gün bile olsun ayrı tutmadı bizi. Hep saygı gösterdi. Bak oğul istediğin kadar isyan et yapacak yoktur. Bilirim meryeme olan sevgini saygını ama o kızın ne günahı vardır. Bundan sonra sevginide saygınıda ikiye böleceksin ikisinin kalbinede daha fazla yara açmayacaksın  Ne anana ne babana gönül koymayacaksın onlar nasıl senin iyiliğin için uğraşıyorlarsa sende soyumuz için uğraşacaksın. Tıpkı Deden Behram Ağa gibi sevdanı ikiye böleceksin. Ne soyadına leke götüreceksin ne de ah alacaksın. Zor olacak ama üstesinden geleceksin şimdi kalk toparlan üzerine ne düşüyorsa onu yap.