lips - hyunlix

yedi

okuduğum mesajdan sonra ne yapacağımı bilemeyerek telefonu masaya bıraktım. içimi kemiren kötü bir his yayılmıştı vücuduma.

masaya doğru yaklaşan felix'i görünce yüzümü eski haline getirmeye çalışarak gülümsedim. o da beni görünce gülümsedi fakat mesajı okuyunca kim bilir ne hale gelecekti. o kişi kimdi bilmiyorum ama felix'in ondan kaçtığı çok açıktı.

felix masaya geldiğinde dersi boşverip onun hakkındakileri öğrenmek için soru sormaya karar verdim. "felix, minho ve sen neden bizim okula gelmiştiniz?" diye sordum.

gözlerinden tedirgin bir ifade geçti ve kayboldu "önemli bir şey değil." diyerek geçiştirmeye çalıştı. fakat yüz ifademden buna inanmadığımı anlamış olacak ki yerinde dikleşti "bunu kimseye anlatma olur mu? diğerlerinin öğrenmesini istemiyorum." dedi.

kafamı salladım ve onu dinlemek için arkama yaslandım.

"okulumuzda changbin (ah changbiniiim😭😭) diye biri vardı. bizden üst sınıfdaydı ve genelde arkadaşlarıyla birlikte havalı takılmaya çalışırlardı ve bende salak gibi ondan hoşlanıyordum. daha sonra ona itiraf ettim ve bir süre çıktık fakat sonra beni bir çok konuda kısıtlamaya ve engellemeye çalıştı. bende o yüzden ayrıldım ama ayrıldıktan sonra okul içinde beni çok fazla rahatsız etmeye başladı bu yüzden bende okul değiştirdim, minho da yakın arkadaşım olduğu için o da gelmek istedi."

duyduklarımdan sonra ağzım açık kaldı ve tedirginlikle dudaklarımı ısırdım "şerefsizin tekiymiş. felix benim sana bir şey söylemem lazım.".

gergin bir yutkunmadan sonra bana bakan gözlerinden gözlerimi alarak masaya diktim.

"öncelikle belki bunu yaptığım için bana kızabilirsin ama özür dilerim merakıma yenik düşmüştüm. sen tuvalete gittiğinde telefonuna arka arkaya bildirimler gelmeye başladı ve bende belki önemli bir şeydir diye bakmak istemiştim. bilinmeyen numaradan dört tane mesaj vardı ve geri döndüğünü söylüyordu. felix, galiba o changbin'di."

gözleri korkuyla gerildi ve doldu. gözlerini masaya indirerek yutkundu. "felix, seni ne olursa olsun ondan koruyacağım tamam mı. hem bu okulda chan hyung ve jisung'da var. sana yaklaşmasına izin vermeyeceğiz. bana güven." dedim güven verici sesimle.

gözlerini gözlerime dikti ve minnettar bir tonda "çok teşekkür ederim hyunjin ama ya size zarar vermeye kalkışırsa?" dedi.

"merak etme hiç bir şey olmayacak, hem sonuçta bir kitabın içinde değiliz o da mafya babası değil. hepimiz liseliyiz bize bir şey yapamaz." dedim.

"çok teşekkür ederim hyunjin." yerinden kalktı ve yanıma gelerek bana sarıldı. burnunu çektikten sonra dolmuş gözleriyle bana baktı ve yerine oturdu.

"hadi gel bugün dersi boşverelim, seni evine bırakayım. yarın bir saat fazladan yapar ve konuyu tamamlarız." dedim.

birlikte kafeden çıktıktan sonra otobüs durağına doğru yürümeye başladık. birlikte otobüse bindikten sonra dün uyurken yaptığı gibi kafasını omzuma koydu ve gözlerini kapattı, bende onu izlemeye başladım.