Ondan sonrasını hatırlamıyorum çünkü kaza yapmıştık ve gözlerimi açtığımda yanımda annem ve kim olduğunu bilmediğim bir adam vardı. Acaba o adam yoksa babam mıydı diye düşünürken o adam konuştu.
"Merhaba Rabia, ben Veysel. Nasıl hissediyorsun? Bir yerin ağrıyor mu?"
"İyiyim, ne oldu bize? Annem neden uyuyor?"
"Bir kaza geçirdiniz, annene serum taktılar o yüzden uyuyor."
(Veysel'in anlatımıyla.)
Rabia'ya yıllar sonra bugün gördüm. Suçlu ben bile olsam, kızımı çok özlemiştim. Yıllar önce çok büyük bir hata yaptım biliyorum, ama şimdi hatalarıma telafi etmek istiyordum. Bunun için her şeyi yapmaya hazırım.
(Rabia'nın anlatımıyla.)
Bu adam kimdi bilmiyordum korksam da soracaktım.
"Bir şey sorsam olur mu?"
"Tabii ki sor. Bir şeye mi ihtiyacın var?"
"Yok hayır, siz kimsiniz?"
"Ben... senin babanım. Biliyorum seni çok üzdüm, çok ağladın. Baban kim çok merak ettin. Sen şimdiye kadar babasız olarak büyüdüğün için çok özür dilerim. Hata yaptım, hata mı anladım. Çok pişman oldum şimdi evet çok geç oldu ama gitmemek üzere geldim. Artık sen de her çocuk gibi büyü istiyorum, ben de her baba gibi kızımla vakit geçirmek istiyorum..."
"Sen babam mısın? Nasıl yani, inanamıyorum." İnanamadım ne oluyordu o benim babam, o benim babam...
Yıllar sonra ilk kez babamı görmüştüm ve duyduklarıma, gördüklerime inanamıyordum.
O adam yani babam geldi ve "ben.. babanım." dedi, ben ne olduğunu bile anlamamıştım.
Acaba bu rüya mıydı yoksa yıllardır beklediğim o an gelmiş miydi. Ne diyeceğimi, ne yapacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyordum.
"Sarılabilir miyiz kızım?"
"Evet.." Bana sarıldığında tuhaf bir şey hissetmiştim ne oldu anlamadım bile.
Aslında o gün tek olmadığımı hissetmiştim bir aile olamasak ta o sıcaklığı hissetmiştim.
Birazda olsa anlamıştım sağ elini babası, sol elini annesi tutan çocuğun mutluluğunu. Ve biliyordum ki bir gün benimde bir elimden annem, bir elimden babam tutacak. Veysel abiyle sohbet ettik biraz, baba diyemedim tuhaf geliyordu yıllar sonra bir adamın çıkıp gelip "ben senin babanım demesi."
(Bir hafta sonra.)
Kazadan sonra küçük hasarlar kalsa da atlatmış sayılırız. Günlerdir okula gitmiyorum. Annem çalışmıyor, işe gitmiyor. Hayatımız çok değişti, artık hayatımızda bir adam var. Artık hayatımda bir babam vardı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baba Hasreti
Ciencia FicciónBu hikaye, küçük bi' kız çocuğunun hayatı... küçük yaşta bile olsa yaşadığı olayları atlatıp sonunda hayalinin gerçekleşmesi...O küçük kızda birgün büyüyecek, aşık olucak, hayal kurucak ve o hayaller gerçekleşecek, peki o zamana kadar yanında hâlâ k...
