Heyecanlıydım, son kez eşyalarımı kontrol ettim, hiçbir eksik yoktu.
"Anneciğim valizimde hiçbir eksik yok, hazırım." annem telefonla konuştuğu için cevap vermedi, ama duyduğuna emindim.
"Çıkalım mı hazırsanız?" babamın sesiyle cep telefonumu alıp, salona gittim. "Hazırız, hadi çıkalım artık." dedi annem. Babam valizleri bagaja yerleştirirken, biz de annemle eksik bir şey var mı diye son kez baktık. Her şeyi almıştık, yola çıktık.
Yolculuk yaparken en sevdiğim şey: müzik dinlemek. Kulaklığımı taktım, bir şarkı açtım ve yolu izlemeye başladım. Yaklaşık 1 saat sonra Kuşadası dağ evlerindeydik.Buraya seneler önce anneannem, dedem ve annemle gelmiştik. Şimdiyse: babam ve annemle gelmiştik. O zamanlar babamın kim olduğunu bilmeyen bir çocukken, şimdi babasını bulmuş çok mutlu bir çocuğum. O zaman sorduğum tüm soruların cevabını almıştım.
Ve şunu anlamıştım: zaman çok hızlı geçiyor. Haftalar, aylar hatta yılları geride bıraktık. Hepimiz geçirdiğimiz onca hafta, ay ve yılda çok fazla anı biriktirdik. Çok kez mutlu olduk, ağladık, üzüldük, heyecanlandık... Bazılarımız geçirdiği onca zamanda belki sevdiklerini kaybetti, bazılarımız yeni insanlar tanıdı. Bazılarımız hayallerini gerçekleştirdi, bazılarımız hayallerine çok yaklaştı... Aslında hepimiz çok şey yaşadık, çok şey atlattık ve hâlâ devam edeceğiz...
Bazen 'keşke tüm yaşadıkları mı tekrar yaşasam.' diyorum, bazense 'o günleri çok zor atlattım.' diyorum. Hâlâ 6 yaşında küçük bir çocukmuş gibi annemin ve babamın elini tuttum, oysaki 13 yaşındayım. Bence her şeyi anında yaşamak çok güzel bir duygu, ama benim anında yaşayamadığım birçok şey var...
"Rabia gel kızım bir şeyler atıştır."
"Tamam anneciğim.""Beğendin mi kızım, nasıl bir yer?"
"Evet baba beğendim, çok güzel bir yermiş."
"İstersen doğa yürüyüşleri, kamplar gibi çok fazla etkinlik var. Katılabilirsin."
"Hep birlikte katılalım baba?"
"Olmaz kızım, çünkü sadece 10-18 yaş arası katılabiliyormuş."
"Keşke birlikte katılabilsek."
"Olsun kızım. Sen istersen doğa yürüyüşü olan etkinliğine katıl. Biz de annenle başka etkinliğe katılırız."
"Bence de Rabia sen katıl, biz de babanla bisiklet turu etkinliğine katılırız."
"Tamam o zaman anne."
"Saatler şu broşür de yazıyordu bakalım."
"Tamam baba."
"Saat 15.00 da doğa yürüyüşü etkinliği varmış, saat 15.30 da bisiklet etkinliği varmış. Saatler de yakın zaten, istersen git kızım."
"Tamam babacığım ben doğa yürüyüşü etkinliğine katılacağım."
"Biz de annenle bisiklet turu etkinliğine katılırız."
"Tamam baba, ben üstümü değiştirip giderim."
"Tamam kızım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baba Hasreti
Ciencia FicciónBu hikaye, küçük bi' kız çocuğunun hayatı... küçük yaşta bile olsa yaşadığı olayları atlatıp sonunda hayalinin gerçekleşmesi...O küçük kızda birgün büyüyecek, aşık olucak, hayal kurucak ve o hayaller gerçekleşecek, peki o zamana kadar yanında hâlâ k...