Since we were 18

Chapter 15

After several minutes of waiting, I finally in the Bus. Tinatahak n anito ngayon ang biyahe papunta sa amin. It's already nine in the morning and possible I'll get there before twelve noon. Binuksan ko ang phone ko at doon may mga messages pa rin galing sa mga kaibigan ko. The girls were complaining because I went home without them.

"Hello?" bati ko nang tumawag si Crescentia.

I heard Juri screamed. She's with Crescentia till now. Narinig ko pa na sinaway ni Crescentia si Juri. "Nandiyan pa rin siya?" I asked.

"Yes." she murmured.

I plugged in my earphone because Crescentia is requesting for a video call. I didn't open my cam because I'm in the public place. I'm a little bit shy.

Kumaway si Juri sa akin habang katabi niya si Crescentia. Parehas sila na nasa kama. Tumili na naman siya, anong mayroon at ang aga-aga ay nangingibabaw na naman ang boses niya.

"Anong mayroon at napaka-ingay ngayon ni Juri?" I asked.

"Trevor already accepted her friend request." Crescentia answered.

Oh.

Juri is serious about hitting Trevor? I thought she was joking only. Hindi ko alam na seseryosohin niya 'yon. Naalala ko na naman na parehas silang nawala kagabi, saan sila nagpunta? Ginapang ako ng kuryosidad na malaman ang sagot sa tanong na 'yon.

She is showing her phone. Trevor texted her. Hindi ko masiyado mabasa ang message ni Trevor sa kaniya pero mukhang 'good morning' lang naman ang minessage sa kaniya.

I checked my inbox and there's no message from him. I checked my messenger too and he is offline and active two hours ago. May kung ano sa pakiramdam ko na hindi ko mahinuha kung ano ba 'yon. Binalik ko ang mga mata ko sa kanila.

"Pauwi na ako." lito kong sabi.

They nodded. I hang up the call at sumandal sa upuan.

My lips formed in thin line.

Binuksan ko ang bag ko at nandon ang pagkain na binili ni Trevor, may note pa na nakadikit doon.

Good morning. Eat these first before you go home and get home safely :)

Tipid akong ngumiti.

Kinuha ko 'yon at inipit sa loob ng wallet ko.

Hindi na rin ako nakatulog sa biyahe kaya inabala ko na lang ang sarili habang nilalagpasan ng Bus ang mga nadaanan naming bahay at puno. Tanghali na nang makarating kami sa terminal ng mga Bus. Bumaba ako ron at bitbit ang mga gamit na dinala ko.

Pumara ako ng tricycle at nagpababa papunta sa bahay namin. Binuksan ko ang gate namin at kumatok sa pinto. Mom was shocked when she saw me. She hugged me and take my hand to lend me inside.

Pinasok ko ang mga dala ko at dinala sa sala ang mga bitbit ko, Dad stopped eating when he saw me. Agad akong lumapit sa kaniya saka nagmano, ilang linggo ko rin yata siya hindi naabutan dito dahil madalas ang pag-o-overtime niya sa trabaho. He pats my shoulder and I saw beside him my brother. We did fist bump at ginulo ko ang buhok niya kaya matalim niya akong tinignan.

"Akala ko hindi ka na naman makakauwi." Mom said.

Nilagyan niya ng pagkain ang plato ko. She's in a good mood now unlike last time I went here.

"Kasama ko po kasi mga kaibigan ko since tapos na po ang semester and we went to the bar yesterday. Matagal na rin po kasi ang huli na magkasama kaming kumpleto, ." I explained.

She nodded. Dad is just listening to us.

"Dad, where have you been last time I went here? Hindi tuloy tayo nagpang-abot, kasi kailangan ko rin po bumalik agad sa dorm." I asked.