Uçaktaki Meteor

"Numaranı versene"

Abimle kahkahalara düşerek Berkay bize şaşkın şaşkın bakıyordu. Sonra kendimi azck -çok azck- toparladım ve sırıtarak "Berkaay noldu sana?:D" "Lan kızım evine hırzız girdi sandım bağırdında ne bilim erkeklerle eğlendini?! Pardon rahatsz ettim için. Ben gidiyorum!" Berkay'ın kolundan tutup gitmesine izin vermedim. Döndüğümse kaşlarını çattığını gördüm ve herşey anlatiim dedim. "Berkay bu BİR erkek değil bu benim sevgili abim. Ve sana bişey daha söylicem: ben her akşam bir başka erkekle gezmem ve evime hatta hiç almam. Bunu bil istedm!" Bunu duyunca elini boynuna koyup kafasını eğdi. Utanmıştı. Ne kadar tatlıydı bu çocuk yaaaa...ama daha sabahtan beri taniyordum ya başkaysa? Eliiiiiffff, azck daha bekle kızım üç ay burdasın işte! İç sesim doğruyu diyordu ya ilk günler iyi davranip sonunda döverdi?! "Dünyadan Elif'e, dünyadan Elif'eee" Abim düşüncelerimden çıkardığında 'Noldu çaklıt' anlamında ona baktım. "Berkay sana bişey sordu bebeğim" dedi ve yanağımı öperek içeriye geçti. Berkay'a geri döndüm ve yüzüne baktım. "Numaranı versene?!" "Niye Berkay?" "Yarın hâlâ buluşcaz'mı diye ve bişey olursa sana ulaşmam için" Hafif bir gülümseme yaptıımda yine konuşmaya başladım "Yarın buluşcaz demiştik yani istemiyorsanda öyleyebilirsin." "Yok yok buluşalım...yani abin gelmiş ya ondan bi soruyum dediydim" "Ahahahh kalırsa o da gelir tanışırsınız hatta" dediğimde yüzü daha hiç görmediğim bir ifade yaptı ve anlamadım. "Tamam siz bilirsiniz ben şimdi gideyim rahatsız etmi..." "Berkay bekle telfnunu verbi!!" Bana anlamamış halde bakarak telefonunu çıkarıp bana uzattı ve bende numaramı kaydedip kısaca kendimi aradm. Geri verdiğimde "Ben şimdi gireyim abim bekliyor. Hadi iyi geceler canım" diyerek eve girdim...

Merhaba tatlılarım:* Bu kısa bir bölüm oldu biliyorum ama çok kötü hasta oldum hiç yazacak gücüm kalmamış. Yani kusura bakmayın. Sizi seviyorum:* İyi geceler:* <3