Uçaktaki Meteor

"Gitme"

Ona döndüğümde yine göz göze geldik. "Ada benim kardeşim Elif...Kızı kıskanıyorsan söyleyebilirsin...anlarım yani;-)" dedi sırıtarak. Ben gözlerimi devirdim. Ne kadar mal bi şey lan bu? Kendini ne sanıyor? Asıl ben onu şimdi kıskandırcam. "Seninle napim ben yaa? Benim bircik ve en yakışıklı abim varken başka biri lazım değil. Keşke abim olmasa da çıksaydık". Cümlemi bitirdiğimde gülmemek için kendimi zor tuttum. Arkasına birde Berkay hayal kırıklığı geçiriyor gibi gözüküyordu. Şuan patlayabilirdim ama kendimi tuttum. Bende öyle olabilirim cnm:D Bana bakmayı bırakmamıştı yinede. Bu çocuk benden ne istiyor anlamıyorum. Ben bişey mi yaptım buna? Yoksa önceden tanış... "Elif bakbi!" Ona döndüm ve "Efendim" diye cevap vercektimki yanımda değildi. Yanımda bir kapı açıldığında geri o tarafa döndüm. Berkay kapımı açmış ve elini uzatmıştı. Ona gülümseyerek elini tuttum ve arabadan indim. Arkamda kapıyı kapatıyorken bende nerde olduumuzu anlamaya çalışıyordum. Ve...Ada nerdeydi? Berkay'a döndüğümde bana bakıyordu. "Berkay,..Ada nerde?" "Hotel'ine bıraktık ya yolda Elif!"diye cevap verdi gülümseyerek. Lan ben mal mıyım? O ne zamandı ben mi yoktum yoksa benimle dalga'mı geçiyordu? Bişey demeden elimi tuttu ve bende (başka seçeneğim kalmadığı için) arkasından yürümeye başladım. Beni nereye getirdiğini hâla anlamamiştım ama çok güzeldi burası. "Beni tanımadık yerlere götürüp şaşırtıyorsun Berkay"dedim gülümseyerek. Otların bittiği yere gittim, kollarımı açtım ve gözlerimi kapattım. Bir kaç saniye sonra dengemi kaybediyor gibi oldum ama yinede gözlerimi açmadım. Berkay galiba bunu görmüş olmalı ki arkama geldi "Tuttum seni küçük hanım" dedi. Yani şuan ellerini arkamdan belime sarmıştı. Burada bana bişey olduydu. Geçmişlerim aklıma geldiydi. Kollarımı jilet'le kestiğim annemlerden sakladığım. Niye yaptığımıda hatırlıyorum. Babam'ın yüzündendi...benden hep iyi notlar, emirlerini yapmamı ve daha daha istiyordu. Kendimi hiç birşey gibi hissediyordum. Hiç benim istediğim olmuyordu. Her bunların yüzünden Berkay'a izin vermiştim beni tutmasına. Kafamdan o an bunlar geçtiği için bende elimi onun elinin üstüne koyduğumu fark ettim. Ama hiç umrumda değildi. Şuan Berkay benim desteğim oldu. Gözlerim hâla kapalıydı ve kulağımda Berkay'ın nefesini hissediyordum. "Elif niye ağlıyorsun?" diye sordu. O an gözlerimi açtım ve yanıyorlardı. Harbiden ağlamıştım. Beni döndürdü ve kendine çekti. Gözlerimden yaşlar akarken aynı anda ona sımsıkı sarılıyordum. Bir kaç dakika öyle kalmıştık. Benden azck geri çekildiğinde "Ben sana karşıdan bi su aliim." dedi. Gözlerine derince bakıyordum. "Berkay yanımda kal. Gitme" "Elif ama..." "Berkay ama'sı yok yaa. Yalvarırım şu an bisey yapma. Sadece benim yanımda kal yeter" dedim. Kafasını onaylayarak salladığında beni bir bankın oraya çekti ve oturtdurdu. Yanıma geçtiğinde kafamı omzuna yasladım ve gözlerimi kapattım.

*-----------*

Uyandığımda nerdeolduğumu anlamadım. Yavaş yavaş hâlâ gözlerimi açmaya çalışıyordum. Bir bankta yatıyordum ve üstümde bir battaniye vardı. Kolumdaki saate baktığımda saat daha 19'du. Aaaaa...doğru ya...ben Berkay'la buraya gelmiştim. Ama o neredeydi? Bankta oturma pozisyona girdiğimde gözlerimle Berkayı aramaya başlamıştım. Bulamadığımda mesaj atmaya karar verdim.

Kime:Berkay

Hey nerdesin uyandım manzarada yoksun? Nasıl gelcem eve?

Bir dakika geçti, iki dakika geçti, üç dakika geçti, dört dakika... "Eliiif?!" Kafamı sesi gelen tarafa döndürdüğümde karşımda Berkay poşetle duruyordu. "Acıkmışsındır diye birşeyler aldım. Ama artık evde yeriz taksimiz geldi." dedi arkaya göstererek. Taksiyi gördüğümde o tarafa yürümeye başladım. Taksinin kapısını açtım ve içine oturdum. Yaklaşık 20dakika geçtikten sonra eve gelmiştik. Hâla o kadar uykum vardı ki Berkay anladı ve beni kucağına alıp ilerlemeye başladı. Tatlı şey. İçeri girdiğimizde üstüme zorla bir pijama giymiştim ve Berkay'ın yanına gitmiştim. Azck yediğimde ellerimi yıkadım ve koltuğa uzandım. Berkay'da masayı toplamış yanımdaki tekli koltuğa oturmuştu. Bende niyeyse konuşmaya başladım. "Berkay yanıma gelirmisin bi?" diye sorduğumda "Tabiki küçük hanım!" demişti gülümseyerek. Yanıma diz çöktüğünde başladım. "Berkay bugün yaptığın şeyler için teşekkür ederim. Yani bilmiyorum bana ne olduğunu yada niye olduğunu ama yinede beni desteklediğin için teşekkür ederim" dedim ve yanağına bor öpücük kondurdum."Bişey değ..."diye başladığını hatırlıyorum ama ondan sonra sızmıştım zaten....

Hey bebişlerim :* Çok oldu yazmayalı biliyorum ama bu hafta karnelerim gelecek ondan çok telaştaydım. Pardon beklettim için ama sonunda yayınladım. Hadi neyse sizi oyalama hakkım yok yani devam... :D Vote ve yorumlarınıza sevinirim :*
Loveee :***