Zayıflama İpuçları✨

Bölüm 2: Başlıyoruz

Kararınızı verdiniz diyelim, evet çok iyisiniz, hazırsınız; hem psikolojik hem bedensel açıdan.

O zaman 2. adıma geçelim. Vücudunuzun açlık seviyelerine iyi kulak verin. Canınız sıkıldığı için değil, gerçekten acıktığınız için yemek yiyin.

Malum karantina dedik, corona dedik, okul iş yok dedik, yedikçe yedik.. Şimdi ise o kiloları verme peşindeyiz.

ASLA AMA ASLA ŞOK DİYETLER UYGULAMAYIN.

Kilo alım sürecinizde günlük aldığınız 1200+ kaloriyi bi anda 400 kaloriye düşürürseniz vücut bi duraksar, bi hayırdır çeker. Kendinizi vallahi hastahanede bulursunuz. Onun için yapmayın.

•Kendinize güzel bi beslenme planı çıkartın. Gün gün ne yiyeceğinize karar verin.

•Mağazaya gidin, şu an giydiğinizde beğenmediğiniz kıyafetleri deneyip fotoğraflarıni çekin. Bu size daha çok motivasyon kazandırır.

•Kendinize uygun spor bulun. 'Aaa bu bunla bu kadar incelmiş, bu şunla böyle kilo vermiş' demeyin. 'ben bununla başlayayım, vücuduma daha iyi gelecek çünkü bunu kaldırabileceğimi düşünüyorum sadece.' deyin.

•diyet yapmak pahalıdır düşüncesini kenara bırakın. avokado olmadan, badem sütü olmadan da zayıflanıyor haberiniz olsun.

•Sizi kötü düşüncelere sürükleyebilecek her şeyden uzaklaşın.

•Değişimi kabullenin.

-----
Burası bölümle alakalı değil, isterseniz diğer bölüme geçebilirsiniz :))

Hayatım boyunca her zaman yaptığım her şeyi 'güzellik acı vericidir' diyerek yaptım. Asla ama asla örnek olsun diye söylemiyorum. Lütfen benim gibi yapmayın.

Her yediğimin kalorisini hesaplardım. En ufak ağzıma attığım şeyin bile kalorisini hesaplamadan duramıyordum. Bu ciddi anlamda yeme bozukluğuna sebep oluyor. Yapmayın. Sürekli kalori saymak size bir şey kazandırmaz, moral bozukluğu ve kontrol problemleri dışında.

Kendimde yıllarca bir kusur aradım, bulduğum kusura yemek yiyerek cevap verdim. Durmadan yedim, sürekli yedim. Tartıda hangi rakamı görürsem göreyim kendime, 'merak etme zaten güzelsin' dedim. Ama ben de farkındaydım, değildim. Ardından koşulara, yürüyüşlere başladım. Faydasını görmedim ama zararını da görmedim. Faydasını görmememin sebebi o yarattığım kalori açığını fazlasıyla kapatmamdı.

Kahvaltı kültürümde nutella olmazsa ben de yoktum. Reçeller, ballar, nutellalar, çeşit çeşit peynirler, binbir çeşit kahvaltılıklar..

Her şeyi yerdim.

Hala yerim, dünyayı bile.

Yavaş yavaş ben bi şeylerin farkında olmaya başladım, kimse beni sevmiyordu, kimse beni beğenmiyordu, vücutsal açıdan sıkıntılarım vardı, yokuş merdiven çıkamıyordum, nefes nefese kalıyordum. Dedim ki yok kızın, olmaz bu iş böyle.

Ben 80 kilo falandım bi ara.

Sonra yavaş yavaş vermeye başladım. Her şeyin farkında olarak.

Neyse işte böyle.