ŞANS

ŞANS-5.Bölüm"

Canım greyfurt çekiyor ama yiyemem çünkü kemotarapinin ve tedavinin yasakladığı tek besin olabilir. Haberi yok ama bana en sevdiğim meyveyi yasaklasada yiyebileceğim şeyleri yememe zaten izin vermiyor.
Greyfurt severim. Hem de çok severim. Tadı çok ekşi ve bu güzel. Annem kanser olmadığım zamanlar hep suyunu sıkardı içmem için.

Yatağımda benimle yatan Cansın yorgunluktan uyuyo kalmıştı. On Beş tatil sonunda araya girdi. O da ilk günden yanıma geldi. Bütün tatili beraber geçiricez. Umarım.

"Lale"

"Oo uyuyan güzel! Güya hasta olan benim."

"Buradan hiçte öyle görünmüyorsun. Hala benimle uğraşabildiğine göre."

"Çok şükür."

"Ya, ben acıktım."

"Ben de greyfurt istiyorum."

"Ya bir insanın en sevdiği meyve tek yasaklısı olabilir mi?".

Belki de bu yüzden seviyorum greyfurtu. Çoğu insan için ekşi ve tatsız ama benim için güzel olsa da yasaklı. İlk kanserimde yemek için içimde hep bir merak vardı ama ulaşamadığım için hep ilgimi çekmişti.

Kapı tıklatıldı. Annem biz uzun bir aradan sonra bir araya geldiğimiz için rahat konuşalım diye "Hava alıcam" bahanesiyle dışarı  çıkmıştı ama o olsaydı kapıyı tıklatmazdı büyük bir ihtimalle. Cansınla gel dedikten sonra içeriye Emir ve onun gibi bir asistan doktor girdi.

Emir'i derste yaşadığımız olaydan sonra iki haftaya yakın bir süre hiç görmedim. Yani sadece kontroller için... Dersleri bir süreliğine iptal etmek istedim çünkü kendimi ona karşı kötü hissediyorum. Perayla olan derslerime ise devam ettim. Onunla aramız gayet iyi. Beklediğim gibi oldu ve iyi anlaştık.
Saat akşam sekize geliyor. Normalde kontrollerim bu saatte olmaz. Neden şimdi geldi ki?

"Selam! Bugün çok yoğundum ve muayeneye gelemedim. Şimdi ise girmem gereken çok önemli bir ameliyat çıktı. O yüzden bu akşam kontrollerini Can yapıcak."
dedi yanındaki arkadaşına bakarak. Sonrada elindeki paketi kaldırıp devam etti.

"Hamburger söylemiştik ama doktor arkadaşlar yemeyince iki  tane arttı. Arkadaşının da olduğunu hatırlayınca size getirmek geldi benim aklımada."

"Teşekkür ederiz."
ve yine iyi davranıyor. Yine! Kendimi bu kadar aciz hissettirmese keşke. Kötü bir niyeti yok, biliyorum. Fazla iyi hatta ama bunun sebebi kanser olmam olması beni üzüyor.

"O zaman gitmem gerek. Görüşürüz!"
Bende görüşürüz dedi ve hızla çıktı odadan.

Cansın yataktan kalktı ve tekli koltuğa oturdu.
"Bugün bana kaldın maalesef." Dedi gülerek.
Nefes alış verişimi kontrol etti, görme yetimi, refleks kabiliyetimi... Tümör beynimde olduğu için bu gibi şeyleri etkileyebiliyor.

Can kontrollünü yaptıktan sonra birkaç not aldı. Bunu bazen Emirde yapıyor.
"Evet bu kadar! Şimdi kendi hamburgerimi alıp eve gidicem. Bu gece acil nöbeti Emir ve Elifte. Ne kadar açım bir bilseniz!"

"O kadar açsın madem, bizimle beraber ye, öyle git."

"Bana uyar." dedi ve Emir'in getirdiği paketten her birimize  hamburgerlerini dağıtıp Cansın'ın yanındaki koltuğa oturdu.