İKİ TAKSİM - İki Ayrı Taksim, Birbirine Çıkan

Bölüm 9

Büşra eve geçtiğinde Ceydaların da evde olduğunu gördü. Ceyda'nın ağlamaktan şişmiş gözlerine baktı. Sebebi belliydi.. Eren..
Ceyda'yı hiç böyle görmemişti.
...

Annem o kargaşada bana mutfağa geçmemi işaret ediyordu. Ne olduğunu tam olarak anlamasam da faili biliyordum. Belli etmemeye çalışıyordum ama nedense Ceyda' ya karşı suçlu hissediyordum.
Mutfağa geçtim.
..

-Büşra kızım, biliyorum şimdi Ceyda ile uğraşamam diyeceksin, haz etmiyorsunuz birbirimizden farkındayım canım ama bunu Nevin Teyze'n için yap. Ceyda sabahtan beri odasından çıkmıyormuş. Telefonla ben konuşup ikna ettim Ceydayı kızım lütfen dedi.
Evet Ceyda ile samimi değildik ama onu böyle bir durumda bırakmazdım. Üstelik konuyla yakından ilgiliydim.
-Anne, Eren tekrar mı üzmüş Ceyda' yı ne yapmış?
.. Annem duraksadı. Bana bakışlarından az önce yanlış bir şeyler söylediğimi sezebiliyordum.
-Eren mi? Büşra! Çocuğun adını nereden biliyorsun sen dedi annem. Bakışları yargılayıcıydı.
Gevelemeye başladım.
-Ee anne şey, Ceyda söylemişti deyiverdim.
Annem aldığı cevap karşısında rahatlamış gibiydi. Benim Eren'le arkadaş olduğumu bilmiyordu. Kaldı ki ondan etkilendiğimi, aramızda geçenleri anlatsam deli olurdu herhalde. Babam bu aralar eve geç gelmeye başlamıştı. İşleri dolayısıyla olmalı, annem de bu aralar bana sarmış gibiydi. Her adımımı izliyordu. Bir şey yapmasam da onun bu baskıcı hali beni kötü hissettiriyordu. Bu yüzden Eren konusunu ona açamazdım.
Ceyda'nın yanına geçtim. Nevin Teyze ve annem mutfaktaydı.
-Ceyda ne oldu?
Yüzüme baktı önce, sanki içimi görüyor gibi hissettirmişti. Bozuntuya vermemeye çalışıyordum.
-Eren.. dedi Eren telefonlarıma çıkmıyor, mesajlarıma cevap vermiyor Büşra dedi.
-Siz.. Dedim siz sevgili miydiniz ki?
Duraksadı.
-Tam olarak değildik ama birbirimizden hoşlanmıştık dedi. En azından.. ben öyle sanmıştım dedi.
-Sonra ne oldu? dedim
-Bilmiyorum, of işte bilmiyorum Büşra, beni kandırdı mı, benimle oynadı mı bilmiyorum. Ama yüzüstü bırakılmak çok kötü hissettiriyor dedi. Bir yandan da göz yaşlarını siliyordu.
-Ondan hala hoşlanıyor musun peki diye sordum. Bunun neden sorduğumu bilmiyordum. Birkaç saniye sessizce yüzüme baktı. Söylediğim lafı geri almalıydım..
-Evet Büşra, çok hoşlanıyorum hem de. Ama biliyor musun beni ona bağlıyan kötü çocuk halleri, giydikleri, bindiği araba değildi dedi.Ondan bahsederken yüzünün aldığı gülümseme bende farklı bir his uyandırmıştı. Eren'i kıskanıyor muydum? Ya da karşımda bunları söyleyen kıza karşı ne hissetmeliydim? Hem Eren benim miydi ki sahiplenici bir tavır içindeydim? Kahretsin ki o şu an Selma ile birlikteydi. Selma ile birlikte olmasına rağmen ne beni kendinden çekmişti ne de Ceyda'yı. Ben de Ceyda'nın sessiz versiyonu gibiydim. Sessiz, içine atan, içinde yaşayan biri ama yaşananlar aynı, acı aynıydı.. Ben şimdi ne yapmalıydım? Gerçekten bilmiyorum...
Bu sırada Ceyda'ya biraz daha yaklaştım. Onun yanında olduğumu hissettirmek istiyordum. Sanki böyle yaparak Eren'den intikam almak istiyordum. Eren Ah Eren, ismin bile aklıma geldiğinde neden beynim altüst oluyordu ki. İtiraf etmekte zorlanıyordum ama kendimi Ceyda'ya göre şanslı hissediyordum. Çünkü benden hoşlanıyordu, yani bana bakışını, yanımdayken hissettiğim nefesini unutmam mümkün değildi. O da aynı şeyleri hissetmiş olmalı diye düşündüm. Bi dakika, aynı şeyleri Ceyda'nın da yaşamadığı ne malumdu? Bu durumu netleştirmeliydim.
-Tam olarak ne yaşadınız peki? deyivermiştim birden. Kalbim yerinden çıkacak gibi hissediyordum.
Ceyda bu soruyu sorduğum için garipsedi ama çok da üstünde durmadı.
-Yanii ne yaşadıık? Bak bu soruyu ben de soruyorum kendime dedi.. Biraz daha sakinlemişti.
-Birkaç bakış birkaç saçma an.. O kadar sanırım dedi...
Hhahahahaaha kahkahayı basmak istiyordum. Benimle ne yaşadığı sorulduğunda vereceğim cevaptan farksızdı bu yanıt. Ne diyeceğimi bilemedim. Başımı iki yana sallayarak gülümsedim. Kendime çok kızıyordum. Benim aklımdan çıkaramadığım bu anıları Eren hayatındaki her kızla yaşıyordu zaten. Her zamanki gibi tecrübesizliğimi konuşturmuş olmalıydım. Okuduğum bir şiir geldi aklıma. Çok sevdiğim oyuncu bir kadın seslendiriyordu şiiri. Ses tonuna aşıktım. Yaşananlar ne kadar farklı gibi gözükse de hissettirdikleri ne kadar da aynıydı...

"Bir gülüş, bir salınışsa verebildiğin istemem, tutku isterim ve delice sevmek, bir coştu mu dur durak bilmez bu yürek.."

-Büşraa Büşra iyi msiin?. Ceyda ellerini sallayarak kendimde olup olmadığımı kontrol ediyordu. Kendime geldim.
-iyiyim iyiiym dalmışım dedim. Karar vermiştim. Bu sefer bir hiç uğruna tüm zamanımı feda etmeyecektim. Kerem'in hayalleriyle beslendiğim zamanki gibi yapmayacak, Eren'i ve yaşadığımız anıları kafamda döndürüp döndürüp durmayacak, bu sözsüz, sessiz anıların esaretinden kurtulup hayatıma gerçek bir şeyler katacaktım. Artık yarım yarım yaşamayacaktım. Hepsini istiyordum. Mutluluğun da, aşkın da heyecanın da, sevginin de hepsini istiyordum...

Ceyda ile birkaç dakika daha konuştuk. Eren'i anlatmaktan vazgeçmiyordu. Bir ara Eren'i tanıdığımı söylemeyi düşündüm. Ondan arkadaşım olarak bahsedecektim. Ancak sonrasında nasıl davranacağımı bilemediğim için vazgeçtim. En güzeli fakültedeki derslerime odaklanmaktı. Hatta birkaç gün boyunca kursa gitmesem çok iyi olurdu. Böylece Eren'i biraz daha az hatırlayabilirdim. Ceyda iyi hissediyordu. Konuşmak iyi gelmişti. Nevin Teyze de mutfaktan gelmişti. İkisini kapıdan uğurluyorduk..
-hıı bak ne diyeceğim Büşra, bu Eren sizin okulda okıyormuş, tanıyor musun sen onu?
-Ereen, bizim okulda mıymış bilmiyordum dedim. Bu yalanı söylemek zorunda hissettim.
-İşletme okuyordu değil mi Ceyda, dedi.
Annesinin Eren hakkında bu kadar bilgi sahibi olmasına şaşırmıştım. Bu işin bir sonraki adımı gidip okulu basmak, Erenle konuşmak olacak gibiydi. Ceyda 'nın annesi olarak..
-Annee yaa, sakın düşündüğüm şeyi yapma dedi Ceyda.
-Ne var canım, bir konuşayım bakalım sana yaptığını bana da yapabilecek mi dedi Nevin teyze. Nevin Teyze' nin bunu yapması Ceydayı fazlasıyla küçük düşmüş hissettirecekti. Nitekim annem de araya girdi.
-Ay olur mu öyle Nevinciğim ya! Bırak gençler kendi aralarında halledebilirler dedi.
-Halledebilse keşke Ah canım ya dedi Nevin Teyze. Neyse görüşürüz canım, hadi siz geçin..
Kapıyı kapattık. Görünen o ki Nevin Teyze Ceyda'yı dinlemeyecekti..Halbüki böyle yapması Ceyda'yı iyileştirmeyecekti.