11

4.8K 387 11
                                    

ခ်စ္ေသာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးက ၾကက္ေၾကာ္အလိုရွိသည္ဆိုေသာေၾကာင့္ နီးစပ္ရာကိုေျပးၾကရသည္။

"အေၾကာ္ပဲလား...ငယ္"

"coke...မဟုတ္လဲ..milo ‌ေသာက္မယ္"

"ၾကက္ေၾကာ္က ဒီ set ယူမယ္ milo တစ္ခြက္ coke တစ္ခြက္ green tea latte တစ္ခြက္ အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္က ဒီဟာယူမယ္
korean chicken....အစပ္ပဲ..ဒါလည္းယူမယ္
ငယ္..ဘာစားခ်င္ေသးလဲ"

တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တရစပ္မွာေနေသာ ကြၽန္မကို ငယ္က ၿပံဳးၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

"ဘာစားခ်င္လဲလို႔ငယ္ရဲ႕"

"ေတာ္ပါၿပီ...ဒီေလာက္ဆိုရပါၿပီ"

"စားခ်င္တာရွိရင္ေျပာေလ ငယ္ေလးရဲ႕"

"ရပါၿပီလို႔"

ကေလးငယ္က စားစရာေတြကိုကူသယ္ေပးၿပီး ဆိုင္ေထာင့္နားက စားပြဲဆီကို ဦးတည္လိုက္သည္။

"ငယ္ ခုနက ဘာလို႔ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးၾကည့္ေနတာလဲ"

"လံုၿခံဳတယ္လို႔ခံစားရလို႔"

"ငယ္အဲ့ဒီခံစားခ်က္ကိုႀကိဳက္လား"

"အင္း"
ငယ္က ကြၽန္မမ်က္လံုးေတြကိုၾကၫ့္ၿပီး ‌ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။

"ဒါဆို ငယ့္ကိုအၿမဲကာကြယ္ေပးမယ္...တို႔အနားမွာဆို ငယ္အၿမဲလံုၿခံဳေစရမယ္"

လက္ဖဝါးႏုႏုေပၚက ကြၽန္မလက္ကို သူမပါးျပင္န‌ွင့္ကပ္ထားရင္းက ရယ္ျပန္သည္။
ထိုအျပဳအမူေလးေတြေၾကာင့္ ရူးရပါသည္ဟုဆိုလ်ွင္ ကြၽန္မလြန္မည္မထင္။

"အမရာ မဟုတ္လား"

ခ်ိဳျမဟန္ျပဳေနေသာ ၾသရွရွအသံႏွင့္အတူ သူမပါးျပင္ေပၚကကြၽန္မလက္က ျငင္သာစြာျဖဳတ္ခ်ျခင္းခံရသည္။

"ေၾသာ္..ကိုေမာင္ဦးပါလား"

က်က္သေရအျဖာျဖာတံုးျခင္းေပ။

"ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာထိုင္လို႔ရမလား"

ငယ္က ကြၽန္မကိုတစ္ခ်က္ၾကၫ့္ၿပီး ငတိကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္သည္။

"ကိုေမာင္ဦးက ပါဆယ္ယူတယ္ထင္ေနတာ"

သူမက ထိုလူ႔လက္ထဲမွအထုပ္ကုိညႊန္ျပရင္းေျပာေတာ့ ထိုလူကၿပံဳးသည္။

ခ်စ္ေသာ...ငယ္Where stories live. Discover now