ႏွစ္အေတာ္ၾကာမေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ဖခင္ျဖစ္သူကို ေလယာဥ္ကြင္းမွာသြားႀကိဳခဲ့ၿပီးေနာက္ အိမ္သို႔သာေခၚလာခဲ့သည္။
ကြၽန္မအိမ္လာတိုင္း တည္းေနက်ျဖစ္ေသာအခန္းတြင္ အထုပ္အပိုးတစ္ခ်ိဳ႕ကို အန္တီဂေရစ့္နွင့္အတူ ေနရာခ်ၿပီးသည့္အခါ အခ်ိန္က ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္ပင္ေရာက္ေနနွင့္ၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုတြင္သာေကြၽးလိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ထိုင္းဆိုင္ကေလးတစ္ခုျဖစ္သည္။
ကြၽန္မအထင္ သက္တမ္းဆယ္နွစ္ေက်ာ္ရွိေလာက္ၿပီ။
အျပင္အဆင္ ေသေသသပ္သပ္နွင့္ ေအးေဆးပံုပင္။
ျဖတ္သြားျဖတ္လာတြင္ မ်က္လံုးထဲတိုးဝင္ခဲ့ေသာဆိုင္ကေလးျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ဆိုင္ထဲေရာက္သည့္အခါမွ အန္တီဂေရစ့္က ထူးထူးဆန္းဆန္းေခါင္းကိုက္လာပံုရသည္။
"ေဆာင္း...အဆင္ေျပရဲ႕လား"
ေဆာင္း...။
အန္တီဂေရစ့္ကို ေဖေဖက ေဆာင္း ဟုေခၚလိုက္သည္။
အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။
"ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ျဖစ္မွာပါ ကိုရယ္...ထိုင္ၾကရေအာင္ေလ"
ကြၽန္မသိခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီး......ဟုတ္သည္။
အန္တီဂေရစ့္ကို အန္တီဂေရစ့္ ဟုပင္ကြၽန္မသိခဲ့သည္။
ၾကည့္ေကာင္းေသာ ျမန္မာမ်က္နွာေပါက္နွင့္ အန္တီဂေရစ့္က ေဆာင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဖေဖေခၚမွ ကြၽန္မသိခဲ့ရသည္။
ထိုအရာက ကြၽန္မ၏သိခ်င္စိတ္ကို မၾကာခဏလႈံ႕ေဆာ္ေပးေနခဲ့သည္။
အထူးသျဖင့္ ထမင္းစားေနရင္းနွင့္ တရႈံ႕ရႈံ႕ထြက္လာေသာအသံကျဖစ္သည္။
ၾကားစက အန္တီဂေရစ့္ ထိုင္းစာပူပူစပ္စပ္မ်ားကိုမစားနိုင္ျခင္းဟု ေတြးခဲ့ေသာ္လည္း စားေနရာမွေမာ့ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ ကြၽန္မစိတ္တို႔ေျပာင္းခဲ့ရသည္။
ေဖေဖ့မ်က္နွာတြင္လည္း အံ့ၾသမႈနွင့္ထိတ္လန္႔မႈက ဖံုးဖိမရေအာင္ေပၚလြင္ေနသည္။
"ဘာလို႔လဲမသိပါဘူး...ရင္ထဲမေကာင္းဘူး"
ဆိုေသာစကားနွင့္အတူ ကြၽန္မစိတ္တြင္အန္တီဂေရစ့္နွင့္ပတ္သတ္ေသာ ပေဟဠိမ်ား ပိုမိုေနရာယူလာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာ...ငယ္
Teen Fictionဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မဟုတ္ဘူး...ဘယ္လိုလုပ္သင့္လဲဟင္ ငယ္ဘယ္လိုမ်ားလုပ္သင့္လဲ... ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မဟုတ်ဘူး...ဘယ်လိုလုပ်သင့်လဲဟင် ငယ်ဘယ်လိုများလုပ်သင့်လဲ... The season 2 of 'The one pale and delicate' !! (My 17-year-old girlfriend)
