Yaptığımız seçimler mi kaderimizi belirlerdi? Yoksa kaderimiz mi bize o seçimleri yaptırırdı? Beni sevdiğinden emin olduğum tek kişi babamdı. Oysa yıllardan beri o bile yoktu yanımda. Hayatta beni asla bırakmaz dediğim tek kişi babamdı. Oysa beni ilk bırakıp gidende o olmuştu. Geri de sadece birkaç göz yaşı kalmıştı. Sonraları ağlamanın güçsüzlük olduğunu fark etmiş ve bir daha ağlamamıştım. Güç takındım yoktu önceleri ama sonra babamın beni geride bıraktığı o gün 'güçlü bir kız olmanı istiyorum' demesinden sonra bu duyguyu takıntı haline getirmiştim. Sevmenin güçsüzlük olduğunu bildiğimden beri kimseyi sevmiyordum. Ama birilerini sevme ihtiyacı ağır basıyordu şu sıralar, yeşil gözlü birini, babama benzeyen birini. Güçlüydü. Babama benziyordu ve beni en çok korkutan ise onunda gidebilme ihtimaliydi. Karşım da duran Ateş' in gülümsemesiyle yüzümde bir tebessüm oluştu. Tereddüt dolu bir tebessüm. Üstündeki kıyafetleri incelemeye aldığımda lacivert keten pantolonu ilk dikkatimi çeken şey olmuştu. Üstüne giydiği spor beyaz gömleğiyle gerçekten harika bir görüntü sergiliyordu. Arkam da ise altında bol gri eşofmanı ve üstünde lacivert sporcu atletiyle her şekilde muhteşem bir erkek vardı. Acaba ben bunları hak ediyor muydum ?
"İçeri davet etmeyecek misin?" Bu soruyla kafam az da olsa yerine gelirken soruyu soranın Kaya olması kafamı iyice allak bullak etmişti.
"Aslında çantanı alıp çıksak daha iyi olur Yağmur." demesiyle Ateş'in, birkaç adım geri gidip masanın kenarında duran çantama uzandım. O sırada bir el bileğimi kavradı ve kulağıma yaklaştı. Her zaman ki heyecan içimi kaplarken "Harika görünüyorsun, iyi eğlenceler bayan Manken." demesiyle ben cevap veremeden çıkıp gitmesi bir olmuştu. Çantamı alıp Ateş'in yanına gelip yanağına kocaman sulu bir öpücük bırakıp gülümsedim.
"Hadi bütün gün kapıda bekleyecek değiliz öyle değil mi?" Koluma girdiğinde onun da yüzü gülmeye başlamıştı. Sanırım bazı şeyler artık hayatımda güzel gitmeye başlıyordu, ne dersin kahpe kader ? Bu akşam için de bir planın var mı Bizans? Çünkü bu gece her şeyi unutacak kadar içmeyi planlıyorum.
"Nasıl isterseniz hanım efendi." diyip elini önümde geçmem için indirip yere doğru hafif eğildiğinde kendimi gülmemek için zor tuttum. Aslında kahkaha atmamak için zor tuttum. Çünkü zaten gülüyordum. Yol boyunca Ateş bana yaptığı esprilerle yanağımda ki gamzeleri hiç eksiltmemişti. Böyle bir erkek gerçek mi hayal ürünümü diye düşünmedim değil de bir ara. Düşünsenize bir
-Yakışıklı
-Esprili
-Zeki
-Zengin
-Havalı
-Anlayışlı
-Sempatik
-Güler yüzlü
-İçten
benim liste böyle uzarda gider. Ama son maddeye şunu eklemeliyim.
-Kaya'nın evimde olmasıyla ilgili hiçbir soru sormadı ayrıca trip falan da atmadı.
Allah'ım sanırım sonunda ettiğim duaların karşılığını alıyorum.Arabadan indiğimizde her zamanki gibi bardan çok yüksek sesler gelmeye başlamıştı. Kapıdan girmeden elimden tuttuğunda başta ne yapacağımı bilemesem de gülümsedim ve baş parmağımı elinin üstünde gezdirdim. Gülümsemesi arttı ve bana daha da yaklaştı.
"Ne içmek istersin ?" Bira hafif kalır kafamı dağıtmalıyım, e burası da rakı içecek bir ortam değil.
"Mojito."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MANKEN
Chick-Lit"Bir küçük hayal kırıklığı hikayesi" "Yeri gelmisken söylemeden geçemeyeceğim, sen çocuk sarılmaktan korkma."dedi ve gitti Kaan. O gün hoş geldi Yakışıklı.. Ve geri kalanlarla başı belada Yağmur'un. Yağmur kim mi ? Komedi ve karmaşıklığın sonunda k...
