Το χάδι του έρωτα!

14. Μία ζωή που δεν μου ανήκει!

Άλκης!

Την ακολούθησα ως το τμήμα με την καρδιά μου να έχει τρελαθεί από την αγωνία. Το σώμα μου πονούσε με την στεναχώρια της. Όλα αυτά γίνονται εξαιτίας μου. Δεν αντέχω να ξέρω πως θα μπει φυλακή και πως θα καταστρέψει την ζωή και τα όνειρά της εξαιτίας μου. Δεν πρέπει να συμβεί αυτό.

"Άλκη προσπάθησε να ηρεμήσεις. Δεν βγάζει πουθενά αυτή η κατάσταση. Σε χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Πρέπει να είσαι δυνατός μόνο για εκείνη." Μου έλεγε ο Αντρέας και εγώ αναστάτωσα τα μαλλιά μου από τον θυμό μου.

"Πες μου πως να ηρεμήσω; Κατάφερα να πληγώσω την μοναδική γυναίκα που ερωτεύτηκα. Την θέλω σαν τρελός και όμως πληρώνει τα δικά μου λάθη. Πως να το αντέξω αυτό; Γιατί; αν δεν γινόταν τίποτα εκείνο το βράδυ, αν σε είχα ακούσει.." έλεγα και ο Αντρέας με διέκοψε.

"Αν δεν γινόταν εκείνο το βράδυ , θα γινόταν τώρα. Εσείς οι δύο ήταν γραφτό να γνωριστείτε και να ερωτευτείτε. Νόμιζες πως δεν πρόκειται να την ξανά δεις και όμως οι δρόμοι σας συναντήθηκαν ξανά. Την αγαπάς και ξεπερνάς τον εαυτό σου. Φώναξε μπροστά στην Ναταλία πως δεν θα πάψει ποτέ να σε αγαπάει. Και η Ναταλία την εκδικείται με αυτόν τον τρόπο. " Μου είπε ακουμπώντας με στον ώμο.

"Της πήρα ότι πολυτιμότερο είχε, την εξαπάτησα, την πρόσβαλα, την πόνεσα και κατέστρεψα τα όνειρά της." Ακούμπησα νικημένος την πλάτη μου στον τοίχο. "Δεν μου αξίζει αυτή η αγάπη. Δεν μου αξίζει η ίδια." Έτριψα το μέτωπό μου κλείνοντας για μία στιγμή τα μάτια μου. " Ίσως αυτή η αγάπη δεν ήταν γραφτό να ζήσει. " κοίταξα ψηλά γιατί τα λόγια μου και τα συναισθήματά μου με πονούσαν." Το μόνο που θέλω είναι να βγει από εδώ μέσα το συντομότερο δυνατόν. Δεν θέλω να ξανά δω τις χειροπέδες στα χέρια της. Και θα κάνω τα πάντα Αντρέα για αυτό. Τα πάντα για να μην εμφανιστεί κανένα άλλο δάκρυ στα μάτια της." Του τόνισα και τότε είδα το έντονο βλέμμα του.

Πρόσεξα τον πατέρα του Αντρέα να περιφέρεται στον διάδρομο και να μιλάει στο τηλέφωνο. Ήμουν σίγουρος πως είχε έρθει εδώ για την Ναταλία. Μόλις μας είδε, έκλεισε το τηλέφωνο και μας πλησίασε.

"Άλκη χαίρομαι που είσαι είδη εδώ. Θέλω να σε διαβεβαιώσω πως θα κλείσω την γυναίκα που χτύπησε με αυτόν τον τρόπο την αρραβωνιαστικιά σου. " είπε και έβαλε το χέρι του στον ώμο μου χαμογελαστός.

"Όχι δεν θα το κάνετε!" Είπα απότομα και σαν να τον διατάζω. "Η Κρυσταλλία είναι αθώα. Δεν θα αφήσω εγώ να την καταδικάσετε για κάτι που δεν έκανε." Του είπα περνώντας το χέρι του από πάνω μου.