Το χάδι του έρωτα!

21. Αντιμέτωπη με την αλήθεια!

Κρυσταλλία!

Εκείνος άρχισε να με φιλάει και να διεκδικεί τα χείλη μου με περισσότερο πάθος απο πρώτα. Με οδηγούσε με την φωτιά του προς τον πάγκο της κουζίνας. Έπαιρνε αναπνοή μέσα από τα χείλη μου και αυτό με έκανε ακόμα πιο ευάλωτη μαζί του. Με ένα του φιλί, το σώμα μου άρχισε να παραδίνεται σε εκείνον ξανά. Τα χείλη μου είχαν μουδιασει και το κορμί μου έτρεμε. "Όχι Άλκη..." έλεγα παρασυρμένη από αυτήν την φλόγα.

Ήθελα να τον σταματήσω γιατί αυτό ήταν το σωστό. Ταυτόχρονα προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου να μην αφεθεί. Να βρει και πάλι τις άμυνες του και να αντισταθεί. Όσο αργά και αν είναι για αυτό.

"Είμαι δικός σου!" Είπε εκείνος ανάμεσα στο φιλί. Χάιδεψε δειλά το σώμα μου, στο σημείο που είχε σηκωθεί ελάχιστα η μπλούζα μου. Το φιλί μου έγινε ακόμα πιο έντονο μόλις ένιωσα το καυτό άγγιγμά του στο δέρμα μου.

"Μη... Σε παρακαλώ." Του έλεγα χαμηλόφωνα και χωρίς να μπορώ να σταματήσω το φιλί. Το μυαλό μου έλεγε να μην το επιτρέψω σε εμένα, μα η καρδιά μου περίμενε εκείνον.

"Εγώ δεν μπορώ να αντισταθώ. Αυτή η φλόγα δεν σβήνει μέσα από τα στήθη μου. Εσυ μπορείς; " είπε εκείνος και άφησε γλυκά τα χείλη μου. Ανοίξαμε τα μάτια μας και κοιταχτήκαμε για μία στιγμή χωρίς να χωριστουμε.

Τότε τον φίλησα χωρίς να μιλήσω. Εκείνος αγκάλιασε όλο το σώμα μου ενώ ανταποκρίθηκε με περισσότερη ένταση και ορμή. "Κρυσταλλία..." ψέλλισε το όνομά μου και εγώ τον σταμάτησα βάζοντας το δάχτυλό μου μπροστά από τα χείλη του.

"Μην μιλάς... Μην λες τίποτα." Του είπα χωρίς να σκέφτομαι αυτά που κάνω. Εκείνος έριξε οτι υπήρχε πάνω στον πάγκο της κουζίνας. Με ανέβασε εκεί ενώ διεκδικούσε συνέχεια τα χείλη μου.

Μέχρι την στιγμή που ακούσαμε μερικά δυνατά χειροκροτήματα να έρχονται απο την είσοδο. "Το παράνομο ζευγαράκι... Μπράβο!" Είπε ο Άρης με ένα ειρωνικό χαμόγελο.

"Άρη ;" είπα το όνομά του αναστατωμένη.

"Με χώρισες γιατι ήθελες να φύγεις, αλλα τωρα βλέπω ξεκάθαρα τον λόγο που το εκανες. Ήρθα να σε βρω στο σπίτι , για να μας δώσεις μία ακόμα ευκαιρία. Ημουν διατεθειμένος να σε ακολουθήσω οπου εσύ θες να πας. Μα δεν αξίζεις... Αξίζετε ο ένας τον άλλον ειλικρινά." Είπε και εκανε ένα βήμα να με πλησιάσει. Ο Άλκης μπήκε μπροστά μου για να τον εμποδίσει.

"Σου εξήγησα..." Έλεγα μέχρι που ο Άλκης με διέκοψε.

"Άρη μην με προκαλείς άλλο. Δεν θέλει να είναι μαζί σου και εσύ πρέπει να σεβαστείς την επιλογή της. " του απάντησε ο Άλκης αρκετά θυμωμένος.