Chapter 1: I'm not mad

120 7 41
                                    

Chapter 1: I'm not mad

Xyver's POV

"Mag-bati na kasi kayo" saad ni Kylie ngunit hindi siya pinansin ni Charlene

"Dre, ano ba kasing ginawa mo?" bulong na tanong sa 'kin ni Anton

"Hindi ko alam, bigla nalang ganyan" sagot ko

"Look, I'm really sorry baby. Kung ano mang ginawa ko, I'm so sorry" i said while back hugging her

"Iwan na muna namin kayo" tumango ako, narinig ko na din naman ang pagsarado nila sa pinto kaya iniharap ko ang swivel chair na inuupuan niya sa 'kin

Lumuhod ako para mapantayan siya at makita siya ng maayos

"Ano bang problema mahal?" tanong ko habang nakatingin sa mga mata niya

Hindi siya sumagot, i saw her precious tears flowing while hiding her face. Dahan dahan kong hinawakan ang baba niya at inangat ito

I think she knew something, did she fvcking saw it?

"Sorry, biglang bumigat yung pakiramdam ko and I don't know why" agad ko siyang niyakap at hinaplos ang likod

I think this is the right timing to tell her what happened earlier

Bigla siyang humiwalay sa 'kin at pinunasan ang luha niya. I looked at her confused

"Hello Xyver! Wala ka sa bahay niyo kaya nag-punta ako dito. Bakit ka umalis sa bar kanina? Hindi pa naman tayo tapos" napansin ko ang malamig na tingin ni Charlene sa 'ming dalawa

Tumayo ako at pumunta sa harap niya

"Get out" saad ko ngunit hindi siya umalis

"Why? Don't you like the...kiss?" she asked seducingly while touching her lips

"We didn't kiss so get out!" she smiled

She's pissing me off, she's hurting my girl just by her words. Kung babae lang ako sinaktan ko na 'to kanina pa

"Ok fine, in the bar where used to meet. See you" ngiting saad niya at lumabas

I cleanched my fist, fvck that bar. It brings back the memories but I won't go back to the person

Agad kong hinablot ang kamay ni Charlene ng akmang aakyat na siya. I hugged her tight

"Look at me baby, we didn't kiss. Nagkataon lang na nasa iisang bar pala kami" pagpapaliwanag ko

Tumango siya at tuluyan nang umakyat

"Fvck" bulong ko

"Huwag mo na muna kong pansinin, wala lang ako sa mood" saad niya pagpasok ko sa kwarto

Feeling ko naniwala naman siya sa 'kin pero hindi ko na alam kung anong problema. Maybe she's just really not in a mood

I left, i know what will make her feel better

Agad na din akong umuwi bago ko pa makita si Erika, nakakairita gusto niya talagang pag-hiwalayin kami ni Charlene

Agad kong ibinagsak ang katawan ko sa kama at niyakap siya

"Mahal, hulaan mo kung anong dala ko" ngiting saad ko

"Bakit mo tinitignan "yan?" ngusong tanong ko at sinara ang laptop niya

365 Days (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon