A WIFE'S BURDEN (COMPLETED)

AWB 22

ERIN'S POV
Balak ko sanang maglakad-lakad sa club house. Natengga na rin kasi ako rito sa bahay.

Hindi rin ako nag-shopping. Kaya naman minabuti ko na lang na doon pumunta. Nang malibang naman ako kahit papaano.

Pababa na ko ng hagdan ng makita ko si Nadia na nakangiti sa akin sa sala. Yung ngiting demonyita! Hindi ko sana siya papansinin pero nagulat ako nang magsalita siya.

"Hindi mo man lang ba ako i-welcome, Erin?" sabi niya pa sa akin. Lumingon naman ako para tignan siya.

"Why would I?" sagot ko sa kaniya.

Tumawa naman siya, ewan ko kung anong sense ng pag-uusap namin.

"Well, bitter ka nga pala," sabibniya at tumawa pa.

Nagulat ako nang pumasok ang ilang guard dala ang malalaking maleta. Kaya agad akong nagtaka.

"Ano yan?" tanong ko sa kanila.

"Aww, sorry. I forgot to tell you. I will live in here," nakangiting sabi niya sa akin na para bang siya ang panalo sa aming dalawa.

Hindi agad ako nakapagsalita. Anong ibig-sabihin non? Magsasama kami sa isang bubong?! Gago ba sila?!

"At sinong may sabing dito ka titira? Ilabas niyo yan," utos ko sa mga guard.

"Ako..."

Napalingon ako, hindi ko alam na andito pala si Syd. Seryoso ba sila?

"S-Syd, are you serious?" ulit ko.

"Yes, what's the problem?" sabi niya pa.

Hindi ko alam kung bakit noya pa tinanong iyon.

Nawalan lang siya nang alaala pero hindi naman siya manhid para di mahalata na affected ako sa pagtira niya dito! Ng kabit niya!

"Aww, Baby. Mukhang di ako welcome dito. Babalik na lang ako sa condo ko-"

"No. You stay here, okay?" sabi niya at hinalikan si Nadia sa labi.

"If you have a problem with that, you may leave," seryosong sabi ni Syd.

Talaga bang gagawin niya to? Pinipigilan ko namang umiyak. Ayoko, ayokong makita nila akong mahina.

"Pinayagan kita na mangabit, pero Syd! It's too much! Ang patirahin ang kabit mo at ang asawa mo sa iisang bahay!" Hindi ko napigilan ang sarili kong umalma sa kaniya.

"She's not just my mistress," sabi niya pa.

"Kung ayaw, you can leave here. Signed the annulment paper and leave me alone," sabi niya pa.

Nagpatuloy sila sa pag-akyat ng gamit habang si Nadia nakakapit pa rin sa braso ni Syd na parang linta!

Ang init-init sa pinas kung makakapit tong demonyitang to sa asawa ko.

Wala naman akong magagawa kapag si Syd na ang nagsalita. Kaya no choice kung hindi tanggapin ang sitwasyon ko.

Huminga ako ng malalim bago ako pumuntang club house.

Naglakad-lakad ako sa loob ng club house. Nilanghap ang sariwang hangin.

Pero hindi ko inaasahan na muling tutulo ang luha ko. Ganito na lang ba talaga? Iiyak ko na lang lahat ng hinanakit ko?

Walang ni-isang nakakaintindi ng pakiramdam ko. Ayoko rin ipagsigawan ang nararamdaman ko. Mas mabuti na siguro yung ganto.

Tahimik at ako lang ang nakaka-alam at dama ng sakit.
Hinayaan ko ang sarili kong maglibang dito.

Habang pinapanood ang mga masasayang pamilya na andito.

Siguro kung may anak kami ni Syd hindi ganito ngayon. Siguro kung nagka-anak ako ay napatawad niya ako agad.

Hindi siya naghahanap ng iba.

Ilang oras pa ang ginugol ko sa Club House bago ko naisipang umuwi na lang at makapagbihis. Nakarating ako sa bahay at naabutan kong naglalampungan sila sa sala.

Masaya ka ba talaga sa kaniya, Syd? Iniwas ko na lang ang tingin ko sa kanila.

"I want more," sabi ni Syd kay Nadia. As his wife, sobrang sakit ng mga naririnig ko.

"Katatawapos lang natin, Honey. Pero dahil masarap ka naman. Do whatever you want," malanding sagot naman ni Nadia.

Hindi ko na sila pinansin pa at umakyat na ko sa kwarto. Nag-shower ako at nagbihis.

Pero paglabas ko, hindi ko inaasahan na dito sila gagawa ng milagro sa mismong kwarto namin.

Natulala na naman ako nang makita sila. Kung noon, guho na ang mundo ko.

Ngayon parang konti-konti na iyong nabubura. Na para bang unti-unting nilalamon nang dilim.

"Ugh, shit, Honey! Ugh shit!" ungol ni Nadia habang bumabayo si Syd sa likod niya.

"Ugh! Fuck you, Nadia! Fuck! Ugh!"

"Fuck me harder, Babe. Make me pregnant!"

Hindi ko na kinaya pa ang mga ungol na naririnig ko kaya minabuti ko nang magtago na lang kahit alam kong nakita nila ako.

Nagtagal pa ng ilang minuto ang ungol nila. Napahawak na lang ako sa dibdib ko. Dahil feeling ko, anytime pwede akong atakihin sa puso.

"Ohh! Shit, baby! Im cumming ugh!"

Bahagya kong tinakpan ang tenga ko bago ipinatong ang mukha ko sa tuhod ko.

Para akong kawawang bata na nasa sulok habang naiyak ng tahimik.

Wala akong magawa, gustong-gusto ko siya patayin. Pero hindi pwede.

Hangga't maari, pinipigilan ko ang sarili ko makagawa ng masama sa kapwa.

Nang matapos sila, nagdesisyon na lang akong lumabas nang hindi sila tinitignan.

Nag-ayos ako s a kotse. Kahit halata na mugto ang mata ko ay tumuloy pa rin ako.

Bago man ako makalabas ng kotse ay hinihtay kong humupa ang maga ng mata ko.

Nang maka-relax ay pumunta ako sa loob. Dumiretso ako sa Counter Bar.

Agad ko namang tinungga ang alak na nasa glass. Dire-diretso ko iyong ininom. Gumihit sa lalamunan ko ang mainit na likido na iyon.

Nakakailang bote na ako pero parang walang talab ang alak na iniinom ko.

Hindi naman peke ang alak dito sa Starry, purp imported ang mga andito. Pero bakit di ako nalalasing? O walang talab man lang sa akin ang alak?

Ilang bote pa bago ko napagpasiyahang pumuntanf office ko. Pag-upo ko, isinandal ko ang ulo sa table.

"Ugh fuck you, Nadia! Fuck! Ugh!"

"Fuck me harder, Baby! Make me pregnant!"

Hanggang dito ay naririnig ko pa rin ang mga ungol nila. Ipinikit ko ang mata ko at sinubukang huwag isipin ang lahat.

"Ohh shit, Baby! Im cumming ugh!"

"TAMA NA!" napasigaw ako at hinagis ang bagay na nahawakan ko.

"T-tama na, please..." naiyak na sabi ko habang nakatakip sa tenga pero patuloy ko silang nakikita sa isipan ko. Yung pagbayo ni Syd sa kaniya habang sarap na sarap silang dalawa.

Inihagis ko pa ang isang vase na galing Britain sa sahig kaya nabasag iyon.

"Enough..." naiyak na sambit ko sa kawalan habang yakap-yakap ang sarili ko.