Her şey bir ölümle başladı.
Ölüm, nefreti takip etti.
Nefret, intikamı körükledi.
Ve aşk hepsini alaşağı etti.
Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu.
Onların aşkı, çığlık.
Onların aşkı, ferya...
Lütfen bölümü oylayıp, yorum yapmayı unutmayın kuzucuklarım. İki bölüm arka arkaya geldiği için oy vermeyi unutmuş olabilirsiniz diye minik bir hatırlatmayla bir önceki bölümü de oylamadıysanız oylamanızı rica ediyorum... Seviliyorsunuz. Keyifle okuyun!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Müthiş editleri, bölümlerim için hazırladığı gifleri için sevgili arkadaşım @mitolojikbiri Zeyna'ma çok teşekkür ederim, iyi ki varsın, daima ol.
30. Bölüm: "Ruh Sarmaşığı"
(29. bölümün devamı, Part 2)
Tame Impala, New Person Same Old Mistakes
Martin Bloch, Ballerina
Çağan Şengül, 22
Güneş batmasını da bilirdi, doğmasını da. Ama bizler güneş değildik ki, bir kez sevince, unutmasını bilemiyorduk.
Kartal, beyaz bir sargının sadece yarasını altına alarak sardığı kolunu kaldırıp, pazuları kabarırken saçlarını karıştırarak banyodaki buhar sinmiş puslu aynaya baktı. Ağır adımlarla ona yaklaşıp, çıplak kollarımı onun çıplak beline sararak ona arkadan sarıldığımda, dokunuşum onu gevşetti. Kollarını bedenine aradığım kollarımın üzerine indirerek ellerini bileklerimde dolaştırdı. Çenemi kolunun kenarına yaslayarak puslu aynada bulanık bir şekilde görünen yansımamıza baktım. Saçlarından sızan ıslak şampuan kokusunu ciğerlerime çektim. Saç tellerine tutunan birkaç su damlası yavaşça yüzüme düştü ve yüzümde küçük gözyaşı patikaları oluşturdu.
Yorgun bir nefes verdikten hemen sonra, parmakları bileklerimde turlayarak dirseğime kadar çıktı ve beni iyice kendine çekerek sutyenin örttüğü göğüslerimi sırtına yaslamama neden oldu. Ona biraz daha sokuldum, bedenim bir dağı anımsatan bedeninin eteklerine düşmüş kar oldu.
"Duş alırken yarayı ıslatmamışsındır umarım," dedim yavaşça. Sargısını yenilemişti. Bu da demek oluyordu ki, büyük ihtimalle yarasına su gelmişti. Sıkıntılı bir nefesi koluna doğru verdiğim anda bu onu gülümsetti.
