Chapter TWENTY-EIGHT

1 0 0
                                    

Everything will put into the right places someday. The only thing you needed to do is to wait. Believe me the proccess of waiting will be going to be so hard, a lot of hindrance will come you'll face the hardships that you'll think you will never get throught it. But believe me you can do it, because you have God. Now that watching the crowds singing along while hugging each other, made me closed my eyes while nodding my head. Everything fall into it's places. I see.

"University of Asumption 125th Graduation. We made it guys. Congratulations to us! This is the beginning of our huge success someday. The word success, now it's almost touching our hands. All the sweats, cries every night thinking that you have to review a lot for the incoming finals, or test or exams even if you're not feeling well, now it's all paid off! I'am so so happy, today is the beginning. So guys let's cheers for the huge success that's waving on us!" Lumy Watson, the student council President, raised her dimploma with the tears rolling down on her cheeks.

I bit my lower lip. And that moment when we removed the graduation hat and threw it above made me gasp, tears rolling down my cheeks. We made it!

"Ohmygod!" I exclaimed when someone hugged me from the back. Calsey wink and waved her polaroid. While the three we're still hugging me.

"We made it. Ang saya pala. Kahit na puro alak tayo sa gabi tangina. Worth it." Nagmumurang bulong ni Lany. Nagtawanan kami.

"Naiiyak ako Gago." Bulong ni Phillie.

Natawa ako at sinipa siya. "Gaga, kanina ka pa umiiyak. Hindi pa nga nagsisimula ang speech mo kanina pana'y nang tulo ang luha mo!" Pang-aasar ko.

And yeah, you see, Phillie is the Magna Cum Laude. He's great, isn't he? I'am very proud to him. No, we does.

"Kaloka, tara walwal na! Pwede na tayong magpalunod sa alak ngayon!"

Umirap si Calsey sa sinabi ni Phillie. "You make stop nga. Akala mo naman hindi tayo nagpapalunod ng alak dati pa. I remember noon uminom tayo sa lunch break tapos pagbalik natin may surprise test. Yawa."

Humagalpak kami ng tawa habang inaalala ang mga katangahan namin noon. Natigil lang ako nang mapansin ang pananahimik ni Ellaine. Dalawang linggo pa lang ang lumilipas simula nang magpa-check up siya. At isang linggo palang ang lumilipas nang ipaalam namin kina Phillie ang nangyari, walang tigil sila sa kakaiyak noon, kaya nga kahit naman na hindi sila tahimik kapag nalalasing, sobrang tahimik nila na para bang pinagbabawal ang pag-iingay. Phillie insisted na kung wala daw balak si Ellaine na sabahin kay Chance ang totoo, kaya niya daw ibigay ang apelyido niya sa bata. Doon na kami nag-iyakan. Nakakaloka.

"Ayos ka lang." I held her hand.

Ngumiti siya at tumango. Bumaba ang tingin namin pareho sa tiyan niya, hinawakan niya iyon at nagbabadya na naman ang mga luha niya. I held her hand tightly, naiiyak na din.

"Ellaine.."

She bit her lower lip as her tears fell down. Pumikit siya ng mariin, maliliit na hikbi ang pinapakawalan. "Masaya ako. Hindi ko siya pababayaan Fin. Alam ko ngayon, na kakayanin ko. This is our new beginning."

I nodded. "It is."

Muntikan na kaming mabuwal sa kinatatayuan namin ng yakapin kami ng tatlo. We laughed and shook our head. Kintongan kami pareho ni Phillie.

"Masaya lang dapat ngayon. Wag' kayong nega, sipain ko kayo riyan eh."

Ngumisi si Lany na naka-akbay ngayon kay Phillie. "Oo nga. Ellaine wag' ka na mag-alala dyan. Ready naman tong bakla ko para maging tatay dyan sa anak mo."

Nanlaki ang mga mata namin at hindi makapaniwalang tumingin kay Lany. Natatawang tumingin sakanilang dalawa si Calsey.

"Hey. What the heck was that again? Bakla mo? Fuck, did you two.." Eskandalosang nagtakip ng bibig si Calsey, humalakhak ako at umiling. "..kayo na?"

Napahiwalay si Phillie kay Lany, diring-diri. "Mandiri nga kayo! Sinong papatol dito? Yuck!"

Humalakhak si Lany at lumapit pa lalo kay Phillie, yumakap sa braso nito at malaswang hinawakan ang dibdib ni Phillie. Linapit pa lalo ni Lany ang mukha niya at umambang hahalikan si Phillie sa pisngi.

"Ano ka ba nahiya ka pa. Arte mo ah. Sabihin mo na sakanila ang first night natin." Makahulugang sabi ni Lany.

Napahawak ako sa braso ko, nagtayuan ang mga balahibo ko gago! Kadiri!

Nandidiring sinapo ni Phillie ang mukha ni Lany at pwersahang linayo yon. Humagalpak ng tawa si Lany at pinakyuhan si Phillie. Si Phillie naman lumayo siya roon at nagtago sa likod ko. Parang batang nakahawak sa damit ko.

"Ang OA mo ah. Hindi kita type no. Wala man lang ata sa kalahati ng standards ko ang inches ng iyo." She smirked.

Napahawak ako sa bibig ko. "Nakita mo na?"

Hinila ni Phillie ang buhok ko at nang tumawa ako, hindi pa nakuntento at hinila na naman! Masakit iyon! Muntik ng nahiwalay sa anit ko!

"Mga bwiset kayo! Tumigil na nga kayo!" Naaasar na sigaw ni Phillie.

Eskandalosang napahawak sa bibig si Lany at nag-gesture sa kamay niya, isang sukat. "Ayon sa nahawakan ko."

Humagalpak kaming lahat at mas lalong umaasim ang mukha ni Phillie. Asar na asar na. Binigyan niya tuloy kami ng tig-iisang katok sa ulo.

"Oh come on. Let's make picky-picky nalang!" Hiyaw ni Calsey at winagayway ang polaroid niya.

Nag-akbayan kami at kumuha ng maraming pictures. Mas maraming pictures mas masaya, pupunuin namin newsfeed niyo, sorry.

"Sorry to disturb your moment girls, pero kukunin ko na tong prinsesa ko. Okay lang?" Kuya Zayn interrupted. Looking so dashing on his white polo shirt and black jeans. His hair was too natural this time, wala nakalagay na kahit anong wax or something to style it in different way. Ang gwapo niya tuloy.

Inakbayan ako ni Kuya at inipit na naman sa kili-kili niya. Sisitahin ko na sana siya kaso tinakpan niya ang bibig ko. Nagtawanan ang mga kaibigan kong bruha.

"Sure Kuya, gora na!" Nanlalanding sigaw ni Phillie.

Ngumsi si Kuya at hinila na niya ako palayo roon. Inis kong inalis ang kamay niya na nakatakip sa bibig ko.

"Baho ng kamay mo!" Iritang sabi ko.

"Sorry, galing sa banyo eh." Kumindat siya at humalakhak.

Nandidiri ko siyang pinaghahampas. Natigil lang kami sa pag-aaway nang marinig namin ang pamilyar na boses. I lifted my eyes to see the most handsome doctor I've ever met. Meter away from us, the most stunning guy you'll see. Wearing his usual white longsleeve, black jeans, brown leather shoes. The silver Casio wrist watch made it looked formal. What caught my attention more was his necklace, I smiled widely because of that. This guy, why does he looked so dashing?

His cold eyes bore onto mine, his lips we're a bit apart while watching me drooling at him. Holding a boquet of tulips, while standing there, very still. He looked like a model and the producer gave him that flower. The students we're looking at him, they're amazed as well.

And yes. Everyone. He is Weegee Primo Evangelista. Graduated at Holy Angel Univeristy, the well-known prestigous Medicine School of Asia. And even now that he's still an Intern in the most popular Medical Hospital here in the Philippines even overseas. He got the job, one of the young doctor, he's an ER Surgeon. I'am proudly to announced that, that guy.

Is my boyfriend.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 22, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

To Fall AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon