babamın beni gıdıklamasıyla kendime geldim. hadi yemek hazır diye çağırmaya gelmiş. ama hiç yemek yiyesim bile yoktu. Sadece yalnız kalmak istiyordum. Ben tokum dediğim halde ısrar edince kalkmak zorunda kaldım. Babam gazete kağıtlarının camda ne işi olduğunu sordu gülerek. "korktuğumu söylemiştim" dedim sadece. sonra aşağı indik. Annem ortalıkta yoktu. babam "hadi gel biz oturalım" dedi. Biz oturup yemeklerimizi bile bitirmiştik. Birden bir çığlık duyduk. Babam hemen ayağa kalktı bu hülya annenin çığlığıydı. Bodrum katından geliyordu. Babam hemen bodrum katının kapısını açtı ama ışık yanmıyordu. Annemin sesleri giderek değişiyordu. Kalınlaşıyordu. Babam koşarak asagı indi ve sessizlik olustu. "Baba iyimisin?" Diye bağırdığım halde cevap gelmedi.. Korkuyordum asağı inmeli miydim? Sonra ayak sesleri gelmeye basladı. O kadar karanlık ki içerisi görünmüyordu. ayak sesleri giderek yaklaşmıştı. Geri geri gitmeye başladım. birden kapı sert şekilde kapandı. Kalbime inicek sandım artık. Neler oluyordu böyle? Ağlamaya başladım "baba , baba , baba" diye bağırmaktan baska bırsey elimden gelmiyordu.
..
