Etraftan çığlık sesleri geliyordu. bir çocuğun "anne kurtar beni " diye bağırmasıyla irkildim. hülyanın çocuğu olmalıydı bu. duvarlar simsiyah olmuştu. mumların üstünden rüzgarlar gelip geçiyordu. içimden dua etmek geldi. ve o anda sakın diye bağırdı bana hülya anne. ölüceğimi biliyordum artık. hülya anne kendi kendine konuşuyordu. sonra birden herşey kesildi. arkasını döndü. ne oldu diye sorduğumda göz bebekleri yok olmuş ve bembeyaz halde bana döndü. dişleri simsiyahtı ve siyah sıvı akıyordu. buğulu bir sesle bana bağırarak "bu oyuna sende girdin çıkman çok zor " diye bağırdı. Oracıkta bayılıcaktım duvara doğru geri geri çekildim ama üstüme üstüme geliyordu.
