Ben Sara,
17 yaşındayım ve gününün çoğunu odasında bilgisayar oyunu oynayarak geçiren bir kızım.
Hayatı böylesine sıradan geçen bir kızın, bütün düzeni, duyguları, dünyası nasıl mı değişir?
''Yarım kalırım, seni hissedemezsem.'' demişti. Yarım bıra...
Çalan alarmın sesiyle gözlerimi açmak zorunda kaldım, 10 saniye önce uyuduğuma yemin edebilirdim. Yataktan doğrulup telefonu elime aldım, saate baktığımda gözlerim kocaman açılmıştı. Aras'a bugün okula birlikte gideceğimize dair söz verdiğimi hatırlamamla birlikte yataktan kalktım. Banyoya doğru koşar adımlarla ilerledim, aynı rutini en hızlı şekilde tekrarladım. Odama geldiğim sırada dolabımın önüne geçtim ve beyaz sweatshirt alıp üzerime geçirdim. Geriye sadece saçımı halletmek kalmıştı. Elime aldığım tarakla saçıma en basit şekilde şekil verdim, kapıda duran çantamı sırtıma taktıktan sonra evden ayrıldım.
Durağa doğru ilerleken telefonumu açıp gelen mesajlara baktım. Aras tahmin ettiğim gibi mesaj atmıştı. Mesaja tıklayıp okumaya başladım.
Aras: Günaaydın
Aras: Neden bilmiyorum ama içimde geç kalacağına dair bir his var
Cevap yazdım.
Sara: Ne alakası var ya
Aras: Hahhsksndjsk tamam bu sefer haklı olduğumu anladım
Aras: Kesin geç kalacaksın
Mesajı okurken otobüsün geldiğini gördüm, gelen otobüse binip en arka cam kenarına oturdum. Telefonu tekrar elime alıp cevap yazdım
Sara: Görürsün
Aras: Görelim bakalım :)
Telefonu tekrar çantama koydum ve otobüs camından dışarı izlemeye başladım..
Otobüs durduğunda geldiğimi anladım, otobüsten indim ve buluşacağımız yere doğru ilerdim. Telefonumun titremesiyle, gelen mesaja baktım.
Aras:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aras: Seni beklerken kendime yeni arkadaşlar edindim Bal
