2 years since a crowd of women's voices.
Amusing, since nawala kami 13 years ago, and I heard a woman's vooce not so long ago.
Ganito kasi yun.
Nung 'sinumpa' kami para maging wolves, we immediately surfed the net for any remedies. Syempre, kahit masayang hindi mamatay at mamuhay panghabang-buhay, we also want to feel normal. Yung feeling na pwede kang makipag-halubilo sa iba, not worrying they would know a deep dark secret.
As I was saying, most sa searches namin ay bigo, but we found a site, containing a fortune-teller's number. Bakit fortune teller? Kasi maraming nagsasabi na sa kanila lang talaga malalaman ang anong mangyayari sa'min, our fortune.
So we contacted the fortune teller immediately, and we had set up a meet. Si Suho at si Chanyeol lang ang pumunta, at nung bumalik sila, these were their exact words.
"Sinumpa kayo, at mahirap itong makitaan ng solusyon. Pero may nabasa ako sa isang libro na tungkol sa mga sinusumpang mga tao para maging hayop. Dalawang paraan lamang ang kung paano mapuputol ang sumpa, at eto ang mga iyon. Una, kailangan niyong hanapin ang kung sino ang sumumpa sainyo, at mag-makaawang i-rebersa ito. At ang pangalawa, kailangan ng kahit isa lang sainyo ang makakahanap ng taong para sa kanya talaga. Alam kong mahirap, pero kung ginugusto niyong mawala ang sumpa, ito lang ang inyong magagawa."
Of course, sa kinarami-rami ng taong humahanga sa amin, we don't have any idea who cursed us. So, solution #1, X. Now, we are trying our best for solution number 2.
Pero mahirap pa'rin eh. Ang mahanap ang tao na para sa'yo talaga? That's why we stopped doing Solution #2 about 2 years ago, settling for this wolf life. I guess.
Si Baekhyun kasi ang last na nagpakilala ng babae sa'min, saying she might break the curse. Kim Taeyeon ata ang pangalan, but unfortunately, we are still wolves.
Nagmadali akong pumunta sa bakeshop nila dito, at namili ng magandang loaf bread.
"Excuse me miss, eto yung kukunin ko. 4 packs of this kind." I say, pointing at my chosen kind of bread. Ibigay ng ale ang kinakailangan ko, nagbayad at umalis na din ako.
**
Na-completo ko na ang list ng imga ipinagbibili nila. Dinagdagan ko na din ng Nutella para hindi sila magreklamo sa peanut butter.
I was going back to the forest when a bpok shop caught my eye. Liningon ko ito at naglakad papalapit. It was so comfortable looking, at para bang may humihila sa'kin papunta sa book shop na iyon, kahit hindi ko naman talaga hobby ang pagbabasa.
I entered the book shop and greeted the cashier, and went to the books.
Maraming magaganda ang nandidito, there were books written by my favorite authors na nabasa ko na, at meron namang sa tingin ko magaganda. I was just about to pull my 3rd book when I saw a hand pulling it too.
Which means, we pulled the same book.
Liningon ko ang taong iyon, and she was looking at me too. I looked at her coldly, at hinila ang libro sa pabor ko ng hindi nagsasalita.
"Yah, ako ang naka-una nito, kaya ibigay mo sa'kin." She says.
"No. I saw it first." I respond.
"Hindi eh, ako nauna eh! Can't you stop being stubborn and give it to me? You're no gentleman!" Paga-argue niya. Ugh, nakakainis siya. Mapilit. Ako naman ang nauna ah.
"Hey, you see, I saw it first. Pangalawa ka lang, kaya pwede? Ibigay mo sa'kin toh." Sabi ko naman. I don't care, I'm no gentleman.
Sasagot pa sana siya ng may magsalit sa likuran ko. "Excuse me, umm, naka-reserba na po ang librong 'yan, Ma'am, Sir." Nilingon ko ang nagsalita and saw the cashier.
Ano? EH NILAGAY PA DITO, RESERVED NA PALA.
"Ha? Eh ba't niyo nilagay dito? Reserved na pala?!" Sabi namin dalawa nung asungot na babae. I don't care if we say the same words, I need an answer.
"Eh, sorry po, Ma'am, Sir. Kukunin ko na ho sana pero, nakita ko po kayong pinag-aawayan ang libro eh... kaya--"
"It's okay, Miss." Sabi ko nalang, tutal wala naman kaming magagawa. I took my hand off the book and went to pay for the books.
*ting!*
I fished out my phone, at sakto, si Suho hyung lang naman.
From: K. Junmyeon
Hyung, tagal mo nakabalik, is there something wrong? Reply, ASAP.
To: K. Junmyeon
Nothing's wrong here, just dropped by to haul books. I'll be there in a short while.
Pagkatapos kong mag-reply ay lumabas na ako ng book shop. Bahala na yung babaeng yun.
Naglakad na ako papalapit sa forest ng may sumigaw mula sa likod ko.
"Hey! Mister Gentleman! Ba't ka papunta sa gubat?" Fck. Did she just follow me?