Magical [KRIS]

4. { he brings her back }

"Oh, you brought a guest." Suho hyung says habang nakatitig sa likuran ko.

Guest? GUEST? GUEST?!

"Hi."

Fck! It's her!

Liningon ko siya agad, "Ba't mo'ko sinundan?!" Sigaw ko. Bakas sa mukha ko ang galit at inis at kinuyom ko ang mga kamay ko. Wala na akong pakialam kung masaktan siya o ano.

"E-eh kasi, nag-alala lang naman ak--"

"ALALA?! EH DI MO NGA AKO KILALA! PLEASE, WHOEVER YOU ARE, UMALIS KA NA! NOW!" Nangu-ngugat na siguro ako dahil sa kasisigaw. But why would I give a fuck anyway.

"Kris hyung, tama na..." Naramdaman ko ang kamay ni Suho hyung sa mga balikat ko, mahinang kinakalma ako at pinapalayo sa babaeng toh.

"S-sorry talaga, K-klis, a-aalis n-na ako... B-bye, s-sorr--"

"Sa susunod, wag kang susunod-sunod lang ng tao! Alam mo kanina pa ako punong-puno sa'yo eh!" Sigaw ko pa. I am heartless by default right now.

"Sige, Miss?" Tanong ni Suho hyung sa babae. "Ch-chaehyun." Sagot niya. Ugh, whoever this woman is, I SWEAR TO DEATH I HATE HER! Wala pang nakapasok dito unless dine-date, pero puta kasi ba't ba ang manhid niya? Can't she feel my anger radiating since we met at that book shop? Fck!

"Uh, Miss Chaehyun, umuwi ka nalang muna. Mainitin kasi ang ulo nitong kapatid ko." Sabi ni Suho. I calmed down and walked away from the scene with my hands in my pocket.

**

Inihagis ko ang mga pinapabili nila sa kitchen bar nang pumasok si Xiumin hyung at dumiretso sa ref. Nang nakita niya ako ay agad siyang nakipag-manly hug, na tinugunan ko naman agad.

"Oh, bro, tagal mo nakabalik?" Tanong niya, habang kumukuha ng pitsel ng tubig at inilapag sa kitchen bar.

"Wala, napadaan lang sa book shop." I answer, grabbing an apple from our fruit basket. Napa-nod naman siya at tinignan ang pinambili ko.

"Woah! Nutella? Alam mo talaga ang gusto namin bro! And anyway, haven't I told you to ditch that peanut butter spread? Si Yixing hyung lang ata may gusto niyan eh." Sabi ni Xiumin at nangalkal pa sa pinamili. When he felt satisfied looking around the bag, he took my apple and took a bite.

"Hey, can't you see I got it first?" I ask, at nag-wink lang ang gago. Paakyat na sana siya nang nag-aya.

"Ay, wait. Nagmo-movie marathon ang iba sa taas. Horror eh, kaya bumaba si Suho hyung. Tsk, typical Junmyeon. Akyat ka ah?" Pag-aya niya at umakyat na. I nodded, not even looking at him. Sige nga, I'll watch, tutal naging nakakinis ang araw na'to.

Aakyat na sana ako na may dala na Cheetos ng pumasok si Suho hyung sa main door. He looked at me and lumapit. Kumuha siya ng orange sa fruit basket, umupo sa stool sa kitchen bar at isinandal ang kamay sa bar nito.

"Hyung, ba't mo naman sinigawan si Chaehyun? Kawawa naman, sana sinabi mo ng mahinahon." Panimula niya at tinignan ako. Tumigil ako sa kalagitnaan ng pag-akyat sa taas at sumandal sa wall and looked at him borely. Well, our topic is boring.

"She's stupid, loud and annoying. Di niya ako naintindihan kanina pa, and she's fcking stubborn." I answer plainly and was about to go upstairs ng nagsalita siya ulit.

"Pero kahit na, sana nirespeto mo siya bilang babae." Suho.

"Uh-kay. Movie marathon sa taas, aakya--" Wow, he cutted me off.

"Chaehyun is out there, and baka nawawala siya. Puntahan mo, hyung. Tutal ikaw naman ang nagdala sa kanya dito--" WHAT? I DID NOT.

"Hindi. Ko. Siya. Dinala. Dito. Problema na niya yun kung pano siya babalik. Her problem, her solution. None of my business, hyung." Sabi ko. It's true anyway.

"Hyung please, don't be that heartless." Sabi niya ng kalmado. How can he handle things like these so calmly?

I sighed and fished out my jacket at naglakad papuntang main door.

"K fine." I muttered before leaving the house. Nag-speed walk ako papuntang borders ng forest. No hurry, wala naman akong pakialam sa kanya eh.

I unlatched the lock and went out, searching for that damn of a woman. Naglakad lang ako na parang wala ng nakarinig ako ng may branch na naputol.

"AAAAAAAAAAAAAAAH!!" Somebody shouts. She shouts.

Ugh, *sigh* problema ang babaeng 'yan!