Chapter (27) 🔞

9.7K 777 24
                                    

မောင့်ရဲ့လေးငယ် 💚
""""""""""""""""""""""

ပေကျင်းလဲရောက် ညနေတောင်စောင်းနေပြီ..၊ လမ်းမှာနားလိုက် မုန့်ဝင်စားလိုက်နဲ့ အဆိုးကောင်တို့များ အလုပ်ကို ရှုပ်လို့ ၊ ရိပေါ်မှာ ရှူးရှူး မတည်ပေးရတာပဲ ကံကောင်းလှပြီ ၊ ခုလဲ ဆိုင်ကယ်စီးတာပင်ပန်းတယ်ဆိုပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ပစ်မှီပြီး အိပ်နေလိုက်တာများ..၊ ဒီလိုမှန်းသိရင် ကားစီးပြီးတော့ပဲ လာပါတယ်..။

"ေမာင် အဆင်ပြေရဲ့လား?"

ခါးပေါ်က လက်တစ်ဖက်ကို အသာဆုပ်ညှစ်မေးလိုက်တော့ အင်း ဟုသံရှည်ဆွဲကာ ပခုံးကို လာကိုက်တာမို့..

"အ..ငြိမ်ငြိမ်နေလေ မြို့ထဲမှာကားရှုပ်တယ်ဆို.."

"အင်း.."

ဗိုက်သားပေါ်က အဖုအထစ်များကို စမ်းနေရင်း ရှောင်းကျန့်က အင်းဟုအသံပြုတယ်..၊ ပေကျင်းမြို့ရဲ့ ညရှုခင်းတွေက ဒီနေ့မှသိပ်ကိုလှနေရောပဲ..။ ရိပေါ် မှာတော့ခန္ဓာကိုယ်ကို တွန့်ကာလိမ်ကာနဲ့ ဆိုင်ကယ် မောင်းနေရတာမသက်သာ..

"မောင်..ယားတယ် အိမ်ရောက်မှကိုင်နော် ၊ဆိုင်ကယ်မှောက်မှာစိုးလို့.."

ထိုသို့လေသံတုန်တုန်နဲ့ တောင်းပန်တော့ ရှောင်းကျန့်အသံက အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့..

"အင်း...အိမ်ရောက်ရင် Six-pack ကိုမကိုင်ဘူး 6 လက်မရှိတဲ့ဟာကို ကိုင်မယ်နော်..ဟီး"

"အင်း..မောင်ကိုင်ချင်တာ ကိုင်ခိုင်းမယ်နော် ခုတော့ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ ဟုတ်ပြီလား?.."

"ကတိနော် လေးငယ် "

"အင်း..အ..ယားတယ် တော်တော့ဆို.."

အဆိုးကောင်ရဲ့ အရှက်မရှိတဲ့ စကားတွေကို ရိပေါ်မှာလက်ခံလိုက်ရတယ်..။လောလောဆယ်ဆိုင်ကယ် မှောက်ပြီးမသေချင်လို့လေ..။

ညစာစားချိန် အမှီပဲ ရှောင်းအိမ်တော်ကြီးဆီ သူတို့ရောက်လာကြတယ်..၊ ချူံးချင် နဲ့စာရင်တော့ ဒီတိုက်ကြီးက ခမ်းနားတာအမှန်ပဲ..။

ပေါ်တီအောက်မှာ ဆိုင်ကယ်ရပ်ရပ်ချင်း ရှောင်းလင်မယားက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့..

"မောင့်ရဲ့...လေးငယ်💚"[[ COMPLETED ]]✔Donde viven las historias. Descúbrelo ahora