The Only Hope for Me is You

Chapter 45 : Calling Your Name

M A X E N E

I wake up next to him as I feel his arms around me.

Tulog pa si mokong. 

I smiled playfully.

Inalis ko ng dahan dahan ang braso niya na nakayakap sa akin at kinuha ang cellphone ko na nasa side table para maisagawa ang plano ko sa tuwing ako ang nauunang magising sa amin.

Alam kong napuyat siya kagabi kasi...nag-session kami eh. Heh!

Our sessions aren't like before that became some sort of habit. Dahil ngayon, mas priority na niya ang pahinga ko dahil isa sa payo ng doctor ang huwag ako pagurin physically. 

Let's just say that he just wants to prevent the worst that could happen to me and I totally get it.

Minsan kapag naglalambing ako sa kanya mas gusto niyang matulog na lang kami ng mag katabi. Pero nabawi naman siya ng lambing kapag nagrerequest ako na kantahan niya ako bago ako makatulog.

Para lang akong baby sa part na iyon.

Pero kasi sino ba ang hindi makakatulog sa ganda ng boses niya?

Ayaw na ayaw niyang pinapabayaan ko ang sarili ko. Kaya sumusunod na lang ako at nagpapaka-good girl. Para kung sakaling nasa mood kami parehas, heh, edi masaya.

Tulad ng nangyari sa amin kagabi.

Sobrang natutuwa lang siguro ako sa amin, kasi pakiramdam ko mas naging intimate kami kahit hindi kami madalas mag-sesssion. 

Reward ko na rin sa kanya yung kagabi dahil sa mga ilang gabi na hindi na naman siya nakatabi sa akin dahil sa kaka-aral niya.

I'm just so happy that he's really keeping his word that he'll do his best to make up because of his failed grades last time. 

Anyway, regarding the books that he's reading every night, the past week. It looks like they were first edition law books and he's obviously taking good care of those books.

With my curiosity I tried opening one book when I found him sleeping on the couch. 

Pero kahit anong intindi ko, hindi ko rin talaga maintindihan o dahil kung anu-anong constitution ang topic ng librong na hinawakan ko. Sumakit lang ang ulo ko, paano niya iyon lahat naitatatak sa utak niya? To think na parang isang series na iyon ng mga novels na binabasa ko. Ganun kakakapal.

I flipped the pages in reverse and stopped by the time a handwritten note caught my attention on the first page of the book.

A smile forms at my face as I read it.

Travis,

Hope this book helps you. Use it well.

Proud of you,

Papa.

Gaano man ka-simple ang message na iyon, alam kong nakatatak na iyon sa puso ni Travis.

Ganon naman siya eh, kung ano pa yung pinaka-simple, iyon ang ikinasasaya niya ng tunay.

Ito rin siguro ang dahilan kung bakit talaga namang pinagsisikapan niyang makapagtapos ng law.

I'm so happy that he is supported by his adoptive father.

Lahat ng first page ng mga law books niya tinignan ko at hindi naman ako binigo ng assumptions ko.