The Only Hope for Me is You

Chapter 57 : Month and Date

M A X E N E

It's been a while since I woke up beside him in his bedroom.

Nakapulupot ang braso niya sa bewang ko. Nilingon ko siya at nakitang hindi pa siya gising.

Dahan-dahan akong umikot at hinarap siya, akala ko pa magigising siya agad kasi bigla siyang umungol. Umayos siya ng higa at inayos ko ang buhok niya.

Mahimbing pa siyang natutulog. Pagmamasdan ko muna ang natutulog niyang mukha.

Natatawa akong maalala kung saan kami nagsimula: arranged kami dahil na rin sa demand ni mom sa akin dati, boyfriend-girlfriend for show pa nga kami noong una dahil alam ni Travis kung gaano ako kabantay-sarado kay mom.

Nagawa naman din namin makumbinsi si mom na nag-wowork ang arrangement namin, kaya naglie-low din ang pagbabantay niya sa akin. Kaya lang kasabay ng panahon na iyon, ay yung takot ko na tuluyang mahulog kay Travis lalo na at noong panahon na iyon ay bumalik din naman si Monique sa buhay niya.

Akala ko pa dati ay maluwag na ang pagbabantay sa akin ni mom kaya naglakas loob akong tumakas. Nasa isip ko pa noon, mas mabuti na lang na magkabalikan kami ni Kenzo kaysa sa tuluyan akong mahulog kay Travis.

Kung sino pa talaga ang nagsabi na 'no feelings involved' siya pa itong unang nahulog.

Yep, I'm literally talking to myself.

The irony.

Nasa isip ko pa noon, imposibleng magkaroon ng kami ni Travis.

But no matter how much I turn my back on him, my feelings for him is what pulls me back to him.

It's true that if Kenzo took me on that day, I'll be forever lying to myself that my heart starts to beat for someone else.

And that someone else is this person sleeping right next to me.

I can't help but smile at his sleeping face.

I fell first without the assurance of him catching me.

Ilang beses man kaming nagkagulo sa kanya-kanya naming issues, pero sadyang parehas din matigas ang ulo namin para bumitaw kami sa isa't-isa.

The day he declared his feelings for me was the day that I swore to myself that I'll give him my everything, that I'll give him the love that he deserves.

That his feelings are valid without a doubt. That he is more than enough for me.

Now that I am here, he won't be alone anymore.

Napilitan kaming mag-live in kahit panandalian lang dahil nga tumakas ako, kahit pa noong mga panahon na iyon, boyfriend ko na si Travis. Pero hindi rin naman iyon nagtagal matapos niyang magpropose sa akin at naging official na kami.

I look at my ring and back at him, I'll never let him go.

Mag-iisang taon na nang ma-arrange ako sa kanya, pero may biglang katanungan sa utak ko, kailan nga ba ulit naging kami?

Hindi ata kami nagkaroon ng specific date dahil nga pabigla-bigla kami, minsan maayos kami, minsan hindi. Ika nga ni Cyriel dati, the first year of being new in a relationship is a trial and error.

I sighed.

I just don't have any idea 'when' and it suddenly bothers me, to think that I am his first girlfriend. I should have at least planned something for us since we became a couple, right?

I'm being too careless. I should be ashamed of myself. I wasn't like this back when Kenzo was my boyfriend.

Anong klaseng girlfriend ba naman ako kay Travis. Hay.