KALBİMDEKİ IŞIK

3.Bölüm

Media:yaren aslan

İyi okumalar✨✨

İşte yeni yuvam...

  1 hafta sonra

   Ah yine bir sabah ve beni uyandıran telefonumun sinir bozucu sesi. Yerimden kalktım ve hemen telefonumun alarmını susturdum.

   Bugün anne ve babamın yedisiydi ve abimlerin evinde mevlid okutucaktık.
Mahalledende tanıdık ve akrabalarımızı çağırdık.
Çünkü akrabalarımızın çoğu burada oturuyor. Aslına bakarsak bizimde evimiz zamanında, yani 4 sene önce ben henüz ortaokuldayken buradaydı. Babam polis olduğundan tayini çıktığı için istanbula yerleşmiştik. Neyse bunları daha sonra anlatırım.

Dolabımdan çıkarttığım siyah kot pantolon ve üstüne giydiğim salaş beyaz gömleğimide giydikten sonra saçımıda dağınık bir topuz yapıp hemen aşağı indim.

  Mutfak kapısından girince misafirlere dağıtılacak yiyecekleri hazırlayan yengemi gördüm. "yenge yapılcak bişey varmı."
"yok canım ben hallettim"dedi.o sırada çalan kapıyla kapıya koştum ve karşımda yareni görmemle boynuna atladım.
  Şimdi size kısaca yarenden bahsedeyim.
Yaren benim ortaokuldan beri tanıştığım ve bi nevi çocukluk arkadaşım ve kardeşim bildiğim tek dostum. Biz istanbula taşındığımızdan beri hiç görüşememiştik. Sadece mesajlaşıyorduk. Buraya geldiğimi ve olanları öğrendiğinde hep bana destek oldu. Şuan  farkediyorumki çok özlemişim.

   "yaa seni çok özledim." diyerek ayrıldım. "ya bendee bebeğim." dedi. Yareni şöyle bi süzdüğümde çok güzelleştiğini gördüm. "ya kuzum sen ne kadar güzelleşmişsin" dedim. "ya asıl bana diyene bak taş olmuşsun kızııım.Burdakiler seni bir görsün dipleri düşer." dedi. Ve gülmeye başladık. "gel içeri kapıda ağaç olduk." diyerek içeri salona geçirdim.

   Yarenle uzun bir süreden sonra misafirler gelene kadar hasret giderdik.misafirler gelmeye başladıktan sonra yarenle ikimiz kapıya dikilerek kolonya tutup misafirleri içeri geçirdik.

   Kuranlarda okunduktan sonra yiyecekleri dağıtmaya giriştik. Ve  herkes gittikten sonra derin bir oh çektik.
Gerçekten çok yorulmuştum. Bi yandan özlem, hüzün bi yandan koşturmaca beni fazladan yormuştu.
    Herkes dağıldıktan sonra kapının çalmasıyla gidip kapıyı açtım.

"hoşgeldin abicim"

"hoşbuldum güzelim"

Kapıyı kapattıktan sonra Abimle birlikte içeri geçtik. Yengemde o sırada çay demlemeye gitmişti.

Yengeminde salona gelmesiyle abim konuşmaya başladı. "abicim biraz geç oluyor ama aslında annemle babamın vefat ettiği gün size süpriz yapacaktık fakat malum olaylardan  ötürü şimdiye kaldı." abimin elini yengemin karnına koymasıyla benim jeton düşmeye başladı.Ayağa fırlayarak"neeee"diye sevinç çığlığı attım.

Abim" eveeet biz hamileyizzz. "demesiyle gülmekten kırıldım. Koşup hemen yengem ve abime sımsıkı sarıldım. Ve o an tek düşündüğüm bu haberin bizi iyileştireceği ve acılarımız unutturacağıydı.

" kaç haftalık oldu halasının kuşu."

"6 haftalık daha halası" o sırada gözüm den bir damla mutluluk göz yaşı yanağıma düştü. Ve bu akşamıda bizim sevinç çığlıklarımız doldurdu.

    Sabah kalktığımda kendiliğimden kalktığım için ve hala olacağım için fazladan bi enerjim vardı. Ahh gerçekten çok mutluydum. Ya şaka maka 18 yaşında çıtır bi hala oluyodum. Bu enerjiyle koşarak banyoya girip elimi yüzümü yıkadım.
  
Bugün yarenlere gidicektim. Uzun bir aradan sonra kız kıza sohbet edip hasret giderecektik. Üstüme beyaz kısa kollu tişörtümü, altımada mavi mom jeanımı geçirdim. Sarı saçlarımı yukardan bir at kuyruğu yapıp dudağımada hafif bi nemlendirici sürdüğümde hazırdım. Artık yarenime gidebilirim.