KALBİMDEKİ IŞIK

14.Bölüm

Media : Aysima

İyi okumalar🥰

Bugün sabaha kadar çalışmıştım. Çünkü bugün önemli bir dersin finali vardı.

Şuan elimdekiyle birlikte üçüncü kahvemi içiyo bulunuyorum. Okulda kafein zehirlenmesinden gitmezsem iyidir.

Ders çalışmaya bir son vererek kitabın kapağını kapayıp aşağı indim.

Henüz kimse uyanmadığı için mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya giriştim.

Tüm masa hazır olduğunda yengem geldi.

"ooo günaydınlar yengecim. Ve sizede günaydın halasının kuzuları"

"günaydın halası. Ay iyice yoruyo beni bu eşşek sıpaları. Biri bir yandan diğeri bir yandan tekme atıyo. Göbeğimi patlatçaklar"

"yaa siz yaramazmı olcaksınız. Siz kime benziyosunuz böyle"dedim.

Abimin bugün okulda işleri olduğundan erkrn gitmiş. Bu yüzden yengemle ikimiz kahvaltımızı yaptık.

Kahvaltım bittikten sonra üzerimi değiştirmeye odama çıktım.

Üzerimi değiştirdikten sonra yarenden çıktıklarına dair mesaj geldi.

Hemen acele ederek evden çıktım.

Baranın arabasını gördüğümde oraya doğru ilerledim.

Arabaya bindiğimde ikisinede dönerek;

"günaydınlar"

Baran "günaydın"

Yaren cevap vermediğinde bakışlarımı ona çevirdim.

Yaren çok durgun ve mutsuzdu.

Acaba Demirlemi bişey oldu.

Valla bilmiyorum iç ses.

"noldu kuzum"

" önemli bişey yok" diyerek geçiştirdi.

Bende daha fazla üstelemeyip önüme döndüm.

Yol boyunca Baranla gözlerimiz keşissede hep bakışlarımı kaçırdım.

Ne bakıyosun be adam bu kızınkide can.

Helal sana iç ses bir sen beni anlıyosun.

Tabiki beybisi.

Okula vardığımızda Baranla vedalaşarak arabadan indik.

"yaa yaren noldu kuzum sana? Neden böyle durgunsun."

Yaren birden gelip bana sarıldı ve ağlamaya başladı.

Ellerimi saçlarına götürerek saçlarını okşadım.

"noldu kuşum hadi anlat. Derdini anlatmayan derman bulamaz."

Ağlayarak" I-ışık ab-im as-askere gidiyor"

Ne? Nasıl yaaa şimdi ayrımı kalıcam ben Barandan .Olamaz yaa gitmesin ya.

Benimde gözümden bir damla yaş düştü.

"yaren yapacak bişey yok. Her türk gencinin görevi Baranda yapıp gelicek."

"ama ben abimi çok özlerim."

Ah bende çok özlerim.

"ama yapma böyle benide üzme nolursun."

Yaren biraz olsun sakinleştiğinde ayrılarak fakültelerimize yol aldık.

Sınıfın kapısına geldiğimde koluma değen elle arkama döndüm.