KALBİMDEKİ IŞIK

8.Bölüm

İyi okumalar🧡✨

Kavganın olduğu yere doğru ilerlediğimizde Baran kendi yaşlarında birini dövüyordu. Yine noldu acaba.

Yarene döndüğümde ağlayarak kavgaya bakıyordu.

"Işık, sana anlattım ya Demir, abim onu dövüyo" ağlayarak bişeyler anlatmaya başladı.

Oha yani Baran, yarenle demirin sevgili olduklarınımı öğrendi yok artık.

Koşarak kavgaya daldık. Yaren ağlayarak"yaaa abi bırak nolursun"diyip bi yandanda demiri çekerek kurtarmaya çalışıyodu.

Bende Baranı kolundan tutup çekmeye çalıştım. Baran yarene bakarak"yaa ne bırakıcam. Ayrıca sanada tebrikler sevgili olmuşsunuz. Bravo"diyip yüzündeki kırgınlıkla alkış tuttu.

Yaren"abi sana söyliycektik ama daha yeni sevgili olduk. Hem bende demiri seviyorum."dedi.

Baran afallayarak yarene bakmaya başladı. Ve daha fazla duramayarak arkasını dönüp gitti.

Bende peşinden koşarak gittim.

Baran bi kaldırıma çöktüğünde bende yanına oturdum.

Baran" Yaa o benim kardeşimdi nasıl bakar, nasıl sevgili olurlar ya. Aklım almıyo. "dedi.

" Baran onların ne suçu varki. Onlar birbirlerini sevmişler. Hem onlar kardeş değilki. "dedim.

Derin bi sessizlik oldu. Baran yüzünü bana dönüp gözlerime bakmaya başladı. Bende gözlerine bakamayıp yüzünü inceledim. Kaşı ve dudağı patlamıştı. Yanağındada kızarıklık vardı.

Çantamdan ıslak mendil ve nolur nolmaz diye taşıdığım yarabandını çıkarttım.

Baranın çenesinden tutarak ıslak mendille yüzündeki kan lekelerini silmeye başladım.

Baran gözlerini kırpmadan gözlerime bakıyordu. En sonunda bende gözlerimi bile kırpmadan gözlerine baktım.

Boğazını temizleyerek gözlerini gözlerimden çekti. Boşluğa düşsemde çabuk toparlayarak yaralarına yarabandını yapıştırdım.

"Imm tamamdır. Yaralarını ıslatmasan iyi olur." dedim.

Kaşındaki yarabandına dokunarak "sağol hiç gerek yoktu." dedi.

Kendi kendime fısıltı halinde"tabi canım sevgilin yapardı. Bana ne gerek var. "dedim.

" efendim duyamadım. "dedi.

" ha şey yok bişey yaa. Şey ben gidiyim geç oldu."diyerek arkama bakmadan eve adımladım.

Baran'dan....

Evden çıktıktan sonra sokağın sonundan bana doğru gelen melisi gördüm. Bu kız cidden bana kafayı takmıştı.

Geçen günde ben parkta gezinirken birden bana sarılmıştı ve ellerimi de saçlarına götürmüştü. Ne yaptığını algıladıktan sonra onu hemen kendimden itmiştim.

"Aaa Baran merhaba nasılsın. Seni gördüm günüm şenlendi." dedi.

Yaa ne demessin.

"hıı melis aynen." dedim.

"yaa Baran ben sana şey dicektim şimdi yarenle demir sevgili ya" dedi.

Bi dakika ne laaann.

"NE SEVGİLİSİ LAN NE DİYOSUN."

"A şey ben yanlış bişe-"

Onu dinlemeden oradan uzaklaştım. Telefonumu çıkartarak Demire evlerinin önünde olduğumu ve çıkmasını söyledim.

Demir kapıdan çıkıp yanıma geldiğinde"Kardeşim hayı-"

Dediğini bitiremeden yakasından çekerek çenesine bir yumruk attım. O afallayarak bana bakarken" LAN SEN BENİM KARDEŞİMLE NASIL SEVGİLİ OLURSUN"

Bir yumruk daha indireceğim sırada arkadan çekiştirenlerle elim havada kaldı.

Yaren"yaa abi bırak nolursun"dedi.

"yaa ne bırakıcam. Ayrıca sanada tebrikler sevgili olmuşsunuz. Bravo" diyerek alkış tuttum.

" abi sana söyliycektik ama daha yeni sevgili olduk. Hem bende demiri seviyorum."dediğinde afallayarak yarene baktım.

Lan benim kardeşim nasıl sever. Allahım çıldırıcam.

Daha fazla burada duramayarak arkamı dönüp yürümeye başladım.

Gördüğüm ilk kaldırıma oturarak sakinleşmaye çalıştım.

Yanımda bir hareketlilik hissedince oraya dönmeden " Yaa o benim kardeşimdi nasıl bakar, nasıl sevgili olurlar ya. Aklım almıyo. "dedim.

"Baran onların ne suçu varki. Onlar birbirlerini sevmişler. Hem onlar kardeş değilki. " dedi.

Sanırım haklıydı. Onlar kardeş değildi. Ama yinede ne biliyim yaren benim ilk gözağrım.

Ki gerçi bende kardeşimin en yakın arkadaşına, karşımdaki vanilya kokulu kıza karşı bişeyler hissediyordum.

Işığa dönüp gözlerine bakmaya başladım. O ise gözlerime bakmak yerine yüzümü inceliyodu.

Aklına bişey gelmiş olacakki çantasına yöneldi. Çantasından ıslak mendil ve yarabandı çıkardı.

Hafifçe çenemi tutuğunda nedensizce titredim. Ahh bana noluyodu. Küçücük kızdan etkileniyodum.

Yüzümü kendi yüzüne çevirip kaşımdaki ve dudağımdaki yaraları silmeye başladı.

Gözlerine baktığımda oda gözlerini kırpmadan güzel gözleriyle gözlerime bakmaya başladı.

Bi süreden sonra kendimi kaybedicekmiş gibi olduğumda boğazımı temizleyerek gözlerimi kaçırdım.

Yara olan yerlere yarabandını da yapıştırdıktan sonra "Imm tamamdır. Yaralarını ıslatmasan iyi olur." dedi.

"sağol hiç gerek yoktu. " dedim.

Kendi kendine "tabi canım sevgilin yapardı. Bana ne gerek var. "dediğini duydum.

İyide benim sevgilim yok ki bu kız kimi benim sevgilim sanıyo. Bu durumu en yakın zamanda çözücem ve ona benim bi sevgilim olmadığını göstericem.

Duymamış gibi yaparak " efendim duyamadım" dedim.

Telaşla"ha şey yok bişey yaa. Şey ben gidiyim geç oldu."diyerek arkasına bakmadan koşar adım uzaklaştı.

Arkasından gülerek baktım.

Çok tatlıydı. Ve sanırım ben bu kızdan ciddi anlamda hoşlanıyordum.

Yok ya ne sanırımı ben kesinlikle bu kızdan hoşlanıyodum.

Ayrıca söylediklerine bakılırsa hiçte imkansız değildik.

              ####Bölüm sonu#####

Umarım beğenmişsinizdir 🙈🥰