Umut'un Hikayesi

4.bölüm(yıllar sonra)💔

    İyi okumalar 💜

           Yazarın anlatımıyla;

Ceren dalgın dalgın yürüyordu deniz kenarında Cemre ise banklardan birine oturmuş arkadaşını izliyordu. Uzun zamandır soluyamadığı kokuyu bir anda solumak hemde bunu farkında olmadan yapmak ona ağır gelmişti, itiraf edemese bile...

"Ceren hadi eve geçelim, yorulmadın mı sen hem.." Ceren denizin kokusunu içine çekip Cemre'ye döndü;

"Gidelim."  

***

"Ceren burada olabilir Cem."  Cem elindeki bardağı yere düşürürken şaşkınca baktı Cenk'e. Cenk ona nazaran daha sakin ve daha düşünceliydi. 

"Onu nerden çıkardın lan sen?"  

"Olabilir işte." dedi elindeki bardağı kafasına dikerken 'Buraya girmeden önce onun kokusunu aldım, o da daha içmeden beni sarhoş etti." diyemezdi ya. 

"Nasıl olabilir? diyorum bende sana." 

"Yarın şu Merve'nin sattığı ev sahibine bir merhaba diyelim , tanışalım insanlarla." dedi konuyu değiştirerek Cem ise duyduğu isim ile yeni doldurduğu rakı bardağını kafasına dikti. 

"Gitti lan. Bir hoşçakal bile demeden gitti hemde. Bu kadar sevmemiş beni."   Cenk'te sıkıntılı bir nefes verip bardağını yeniden doldurdu.

"Boş ver oğlum elbet çıkacak karşına seni seven bir kadın,"

"çok seviyordum oğlum, çocukluğumdan beri lan, koydu işte öyle birden hiçbir şey yokmuş gibi sevgili değilmişiz gibi gitmesi." 

Cenk hüzünle tebessüm ederken;

"En azından oda seni seviyordu oğlum emindin bundan." Cem ise olumsuz anlamda kafasını salladı.

"Ceren seni seviyordu buna eminim. Yemin bile ederim." 

"Offf... Neyse hadi kalkalım Umut uyumaz şimdi." 

"Tamam kalkalım süper baba."

***

"Anne biliyor musun çok benziyordu sana öğlen gördüğüm abla.. Sarılmak istedim ama yapamadım. Korktum..." Umut odasında annesinin fotoğrafını incelerken Cenk eve yeni girmiş sessizce oğlunu izliyordu.

"Bugün rüyama girer misin anne lütfen? Ben sana sarılmak istiyorum rüyamda olsa bile." Cenk gözünden düşen yaşı silerken sesini neşeli tutmaya çalışarak konuştu.

"Oğlum, uyumadın mı sen?" Umut gözlerini silerken babasına bakarak konuştu;

"Sen gelmeden uyumam ki." Cenk oğlunun yanına yaklaşıp yatağına uzandı.

"Diyorum ki Umut bugün beraber mi uyusak ne dersin?" Umut'un gözleri parlarken hemen babasının göğsüne yattı.

"Hadi uyuyalım o zaman." Cenk oğlunu iyice kendini çekip saçlarına öpücük kondurdu. Hemen ardından Umut'un annesi ile aynı olan kokusunu içine çekti. 'Huzur bulduğum koku." diyerek gözlerini kapattı.

------

Ceren evde duramamış üzerine hızla bir şeyler geçirip evden atmıştı kendini. Sahile inmiş kumların üzerine oturmuş öylece denizi izliyordu. Kurduğu hayaller aklına gelirken gözünden firar eden masum göz yaşını tenine eziyet ederek sildi. 

"Cenk ben diyorum ki." dedi Ceren gögsünde yattığı adamın kendi karnındaki elini tutarak 

"Ne diyormuş benim bir tanem." 

"Umut doğunca benim doğdum yere yerleşsek  Gökçeada'ya  hem nüfusu çok az hemde sakin bir yer ne dersin?" Cenk boşta duran elini karısının saçlarına yerleştirirken başına bir buse bıraktı

"Gideriz hayatım, orada bir cafe gibi yer açarız hatta sen de mesleğini yapmış olursun." Ceren mutlulukla kocasına sarılacakken karnına yediği tekme bunu engellemişti.

"Bu işe Umutta çok sevindi." Cenk karısının dediğine gülerken Ceren kocasının boynuna bir öpücük bıraktı.

Ceren hatırladıkları ile denizi izlemeye dalmışken yanına oturan bir beden hissetti.

"İyi misin?" yanına baktığında öğlen Umut'un yanında durak kadını görmüştü. 

"İyiyim ııı"

"Şeyma." 

"Şeyma ben de Ceren." Şeyma'ya duyduğu isim tanıdık gelirken Ceren tekrar denize döndürdü başını 

"Bu saatte bir derdi olmayan burda olmaz. Derdin ne senin Ceren." Ceren acı  şekilde gülümserken Şeyma'ya döndürdü başını

"Senin derdin ne, sen niye burdasın?" Şeyma da gülümserken 

"Önce ben sordum." 

"Geçmiş, gidenler, inanmayanlar dert bana uzun yani çok uzun. Senin ki?" 

"Ahh! Tamam benim ki kısa imkansız aşk."  

"Bilirim o hissi. İmkansızlık çeker zaten seni o aşka, o ne kadar imkansızsa sen o kadar seversin. Adı ne bu imkansızın?" Şeyma dolan mavi gözlerini saklamaya çalışırken sessizce mırıldandı;

"Umut'un babası."

"Üzülme be.. Belki bir gün olur o da sever seni.. Hem sevmese bile ağlamaya değmez. Benden sana bir tavsiye olsun seni sevmeyen için ağlama , seni sevenler için ağlanır bu hayatta.. Hadi iyi geceler." dedi ceren oturduğu yerden kalkarken 

"İyi geceler." 

***

"Baba kalk hadi.. Sabah oldu." Cenk yatağın üstünde zıplayan oğlunu üstüne çekerken Umut beklemediği bu hamle karşısında bağırmıştı.  Ve yatakta onların söylemi ile boğuşuyorlardı. 

"Cenk Umut sabah oldu kalkın hadi." Cenk duyduğu ses ile dona kalırken Umut babasının kucağından inip kapı pervazına yaslanmış olarak onları izleyen annesinin kucağına atladı.

"günaydın annem."

"Günaydın Umut'um hadi koş elini yüzünü yıka." Umut banyoya koşarken Ceren hala yatakta ona şaşkınlıkla bakan Cenk'e doğru yürüdü.

"Aşk olsun Cenk en ufak tartışmada Umut'un anında yatmak da ne?" 

"Ceren ne işin var senin burda?" 

"O ne demek Cenk. Sen bana hala küssün ondan böyle söylüyorsun. Tamam kabul çok ani çıkıştım ben özür dilerim." diyip Cenk'in dudağına yaklaştı. Cenk hala ne olduğunu anlamazken dudakların üstünde duran dudaklara karşı koyamayıp gözlerini kapattı.

"Ya baba kalksana." Cenk tekrar gözlerini açarken gördüğü şeyin sadece bir rüyadan ibaret olduğunu anlamıştı. 

"Cenk Umut!" Cenk duyduğu ses ile tekrar gözlerini kapattı. Zira Cem içeri girmiş ve bağırınıyordu.

"Hadi kalkın lan annem kahvaltı hazırlamış çıkın yukarı." Umut kafasını sallayıp banyoya giderken Cenk ayaklarını yataktan sarkıttı.

"Ne oldu lan." 

"Kötü bir rüya.." dedi sadece Cenk..

***

"Bakalım yeni komşumuz kimmiş." dedi Cem gözlüğünü gömleğine takarken Cenk ve Umut onun havalı olmaya çalışmasına gülmüş ve gözlüklerini takmışlardı.

"Merhaba! Kimse yok mu?" Ceren duyduğu ses ile arkasına dönerken gördüğü kişi onu mahvetmeye yetmişti.

Yıllardır görmedi  adam bir yanında bir kadın  yanında dün gördüğü çocukla duruyordu.

Merhaba arkadaşlar

Yorum yapmayı ve votelemeyi unutmayın lütfen 🌸🌸