Umut'un Hikayesi

13.bölüm(Yasemin Hanım'ın isteği)🙏

İyi okumalar ♥️♥️

Cenk ne yapacağını bilmezken Cem onu bu olaydan kurtardı;

"Cenk, hadi sen bir anneme bak. Bende geliyorum."

Cenk kafasını sallayıp hızla Yasemin Hanım'ın yanına ilerledi.

"Yasemin Teyze iyi misin?" Diye konuşmaya girdi Cenk. Yasemin Hanım kolundaki iğneyle yüzünü burusturdu.

"İyi gibiyim oğlum, Şeyma'm nasıl iyimi?"
Cenk derin bir nefes alırken kafasını salladı;

"İyi o, merak etme."

"Cenk, oğlum senden bir şey isteyebilir miyim?" Cenk Yasemin Hanım'ın yanına çökerken;

"Tabi Yasemin Teyzem."

*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*

 Ceren ve Umut sinemaya gitmiş ve Umut'un istediği filme girmişlerdi.  Çıktıklarında saat epey ilerlemişti.  Ceren üzerindeki hırkayı oğlunun üstüne sararken;

"Anne dondurma yiyelim mi, nolur?" Ceren şaşkınlıkla oğlunu baktı. Böyle bir havada dondurma yemek hastalığı vücuduna davet etmekti;

"Olmaz, hava çok soğuk. Hasta olursun..." Umut dudaklarını büzerek yavru bir kediye dönmüştü. Bu numarası babasının üstünde işe yarıyorsa, annesinin üstünde de işe yarardı, ona göre. 

"Ama anne lütfen.."  Ceren oğlunun surat ifadesiyle kararının çatırdadığını hissetse de kafasını olumsuz anlamda salladı;

"Hayır dedim. Hem bu bakış bana işlemez.." Umut kaşlarını sinirlendiğini belli etmek için çatarken ellerinin önünde birleştirdi;

"Ama anne ya.." Ceren oğlunu kenara çekip yanağını okşadı;

"Başka bir zaman yeriz. Havanın soğuk olmadığı zaman anlaştık mı?" Umut kafasını sallarken Ceren oğlunun elini tutup ayağa  kalktı.  Bir kaç adım attıklarında duydukları ses ile arkalrına döndüler;

"Ceren.." 

"Alper.." Alper Ceren'lere yaklaşırken konuştu;

"Siz hayırdır böyle ana-oğul nerden.."  Alper yanlarına yaklaştığında Ceren'de cevap verdi;

"Sinemadan sen nerden böyle?" 

"Ben de arkadaşlarla buluşmuştum. Hadi gelin ben bırakıyım sizi, üşümeyin.."  Ceren başta reddetmeyi düşünse de taksi gelene kadar  Umut'un hasta olmasını istemiyordu, o yüzden kabul etmişti. Arabaya bindiklerinden  10 dakika sonra   uyuya kalmıştı.  

"Ceren," Ceren dalgınlıkla yolları izlerken Alper'in sesi ile kendine gelmişti. 

"Efendim.." 

"Siz Cenk'le na zaman ayrıldınız?"  Ceren şaçını düzeltirken konuştu;

"Umut doğumundan bir kaç ay önce..   Niye sordun?"  Alper gözünü yoldan çevirmeden;

"Hiçç öylesine.." Ceren kafasını sallarken tekrar önüne döndü;

"Ha biz şurda inelim sağol."  Ceren arabadan inmiş, arkada uyuya kalan oğlunu kucağına almıştı;

"Önemli değil, görüşürüz.." 

"Görüşürüz, iyi geceler.." Alper kapısını açarken gülümsedi;

"İyi geceler.." 

----------------------------------

 Ceren eve gelmiş ve oğlunu odasına çıkarmıştı. Umut'u yatağa bırakacakken, UMut buna izin vermemiş daha sıkı sarılmıştı annesine,