Umut'un Hikayesi

31.bölüm(gerçek...)🌝

                     Yazardan;

Şeyma derin bir nefes alıp, kapıyı çaldı.. Şu an yapacağı şey belki de tüm hayatını mahvedecekti.. 

Kapı açıldığında, tekrar vurmak için kaldırdığı elini indirdi;

"Ceren merhaba.."  

Ceren kafasını salladı sadece ve içeriyi gösterdi.. Şeyma içeriye girip kanepelerden birine oturdu;

"Benim sana anlatmam gereken bir şey var.." diyip    şaçlarını düzeltti.. Ceren de karşısına oturup kafasını salladı konuşması için.. Şeyma husursuzca ellerini ovalayıp konuştu;

"Dün gördüğün görüntü ile ilgili bir şeyler anlatmama lazım.. Şimdiden senden özür dilerim.." 

Ceren tam ağzını açıp bir şey diyecekken Şeyma sözünü kesti;

"Lütfen bir şey deme ben anlatıyım ondan sonra konuş... Ben Cenk'i çok seviyorum ya da seviyordum bilmiyorum.. Tek bildiğim sevginin can yakmaması gerektiği Cenk'le dün gece aramızda hiç bir şey geçmedi.. Biz bir plan kurduk Utku'yla ben önce yani tatilden geldiğinizde her saate bir aşağı inip bir şekilde Cenk'in telefonlarını kontrol ettim. Senin mesajını görünce de telefonu alıp Utku'ya verdim.. Cenk senin mesajını görmesin diye.. Akşam da gidip içkisine ilaç attım.. Uyuyunca da..." 

Ceren'den;

               Dinlediklerim karşısında hiç bir şey söylemeden sadece kafa sallıyordum.. Ben dün Cenk' bu iki salak için neler demiştim ah aptal kafam ah! 

Söyledikleri bitince ayağa kalktı ve mırıldandı;

  "Ben gidiyorum artık Ankara'ya dönücem size mutluluklar dilerim.. Umarım beni affedersiniz." 

Kafamı sallayıp Şirin'e kaş göz işareti yaptım.. Onlar solandan çıkar çıkmaz da kendimi tekrar kanepeye attım. Umut yanıma geldiğinde yüz ifademi toparlayıp ona baktım;

"Anne ben babamı çok özledim yanına gidelim mi?"  

"Gidelim oğlum.." Umut hızla yukarı üstünü değiştirmeye çıkarken bu sefer Şirin oturdu yanıma;

"İstersen ben götüreyim Umut'u eniştemin yanına.. Sende biraz kafanı dinlersin.."  

"Yok.. Ben götürürüm hem Cenk ile de konuşmam lazım.." 

Şirin kafasını sallarken ben de ayağa kalktım ve odama çıktım.. Üstümde ki kıyafeti çıkartıp yerine beyaz kışlık elbisemi geçirdim.. Şaçlarımı düzeltirken içeri Umut girdi.. Teyzesine çekmişti bu kesin hiç kapı çalmıyordu;

"Anne hadi hazır mısın?" Kafamı sallayıp elini tuttum;

"Hadi gidelim oğlum.." 

Cenk'ten;

Yatakta gözlerimi açtığımda yastığa sarıldığımı farkettim.. Daha doğrusu tatilden sonra hep böyle uyanıyordum.. Alışmıştım galiba, böyle uyumaya sarılmaya.. 

Kapı çaldığında hızla ayağa fırladım.. İçimden gelen kişinin Ceren olması için yalvarırken kapıyı açtım.. Gördüğüm kişi ile kapıyı kapatacakken eliyle engel oldu;

"Cenk bir dinle.. Lütfen bak ben Ceren'le de konuştum.."  diyince açtım kapıyı.. Allah bilir ne söylemişti Ceren'e;

"Ne dedin Ceren'e.."  Kafasını hüzünlüce eğip gözünden akan bir damla yaşı sildi;