🌈 បងប្រុសជាទីស្រលាញ់ 🌈

Part : 11

៚ទន្លេរហាន ( Han river )

ពួកគេក៏បានមកដល់រួចក៏ដើររកបង់ដែលទំទេរសម្រាប់អង្គុយស្រួលនិយាយគ្នា...

<< ឯងប្រាប់យើងមកគេទៅធ្វើស្អីឯងខ្លះហាស៎ ?? >> ជីមីន

<< គឺ...... >> ថេហ្យុងក៏ប្រាប់តាមដំណើរដាច់រឿង តែលើកលែងតែរឿងមួយគេសុខចិត្តលាក់បាំងមិននិយាយ

<< ចុះមាត់ឯងទៅត្រូវនឹងស្អី ?? >> ជីមីនក៏ចាប់សួរ
មែនហើយគេមិនទាន់ប្រាប់មូលហេតុដែលមាត់គេខ្លាយជាបែបនេះទេ

<< គឺ...គឺយើងខាំទើបវាបែបនេះ >> ថេហ្យុង

<< ហើយឯងគិតស្អីបានទៅខាំសាច់មាត់ខ្លួនឯងឲ្យឈាមរហាចបែបហ្នឹង ឯងមិនឈឺទេឬ ?? >> ជីមីន

<< មិនដឹងទេ >> មួយមាត់យ៉ាងខ្លីពីថេហ្យុង អ្នកណាទៅហានប្រាប់គេគ្រប់យ៉ាងទៅខ្មាសគេងាប់ហើយ

<< ឯងនេះជិតឆ្កួតមែនទែន ! ហើយរឿងឯងជាមួយ
សំណព្ធចិត្តឯងគិតយ៉ាងម៉េចវិញ ?? >> ជីមីន

<< គំរំលឹង!!យើងក្តៅចិត្តណាស់ យើងឈប់ទៅជ្រលក់មាត់និយាយជាមួយហើយឯងចាំតែមើលទៅឆើសស >>
ថេហ្យុង

<< ឲ្យតែប្រាកតយើងចាំតែមើលទេ ក្រែងឡូនិយាយបានតែមាត់ចឹងទេ យប់ឡើងមិនទាន់ដើរទៅឲ្យដៃគេដល់បន្ទប់ផងមិនដឹង >> ជីមីននិយាយឌាមដាមរាងតូច មុខនឹងចាំមើលបានប៉ុន្មានខ្យល់គេលួងតែបន្តិចនឹងកាច់កទៅវែវ យប់មិនទាន់ទេដេកអោបគ្នាឲ្យខ្វិតបាត់ទៅហើយឯងនេះអង្គុយកំដរវាsadម្តងៗឡើងចង់កើតស្រេ្តសខ្លួនឯងហើយ

<< លើកនេះយើងនិយាយហើយ យើងនឹងធ្វើឲ្យបានឯងចាំតែមើលទៅហឺសស... >> ថេហ្យុង

<< okay okayយើងចាំមើល😒 >> ជីមីន

{ I'm so sick of this fake love~~~ fake love }

<< អីយ៉ាស៎ ! អ្នកណាcall មកនឹង >> ថេហ្យុងក៏ដកទូរស័ព្ទពីខោបៅមកមើល តែក៏ត្រូវជ្រួញជញ្ជើមចូលគ្នាផ្លាមៗពេលដែលឃើងលេខប៉ារបស់គេcallមក គេក៏រាងភ័យៗបន្តិចដែលណាមួយចេញមកមិនបានប្រាប់គាត់ផងបើគាត់ជិះកាត់នេះឃើញប្រាកតណាស់ច្បាស់ជាត្រូវថ្មោងរបស់គាត់ជាមិនខានទេ