CHAPTER 44 - TroLie Moment

321 10 8
                                    

Namiss ko si Troy, Natalie and Ivan!!!   waaaahh..at dahil dyan..after..ah hindi ko na alam kung kelan ako last nag update eh. basta matagal na dahil nga po walang time, at sorry po for that. anyway may update ako ngayon. pero hindi ko lang alam kung okay 'to o anu,, kakornihan lang 'to at sa kagustuhan ko ng mag update. ^______________^V :))

Eto na nga. Thank you sa mga readers, kung meron man.. :))

* * *

Chapter 44 - TroLie Moment

[Natalie’s POV]

“Trooooyyy!”

“w-what?! Ahh okay ka lang??”

O_o okay wrong move Nat. Basta kasi pasok ka ng pasok sa kwarto niya. Nyemas, naabutan mo tuloy na topless siya.

“ahh eh.. Hoy ikaw!”

“ano?”

“m-mag shirt ka nga muna!” tumalikod ako.

“HAHAHAHAH!” tawa niya.

Bwiset. Anong tinatawa tawa niya. >.<

“hahaha! Ano kaya yun? Nahiya ka pa e topless lang naman ako. Hay naku kayo talagang mga girls kunwari pa nahihiya..”

“shut up!”

“eh bakit ayaw mo tumingin? Nakatalikod ka pa..!”

“wala kang paki! Ayokong makita kasi hindi maganda! Hindi maganda ang katawan mo!”

“sus..sabihin mo natetempt ka lang—“

“bastos!”

“haha! O okay na po, you can face me now. Kasi naman pasok ng pasok sa kwarto ng may kwarto.”

“fine. My bad.” Humarap na ko pero nakasimangot.

“hey, what’s with that face? At bakit ka nga pala napasugod dito?”

Tiningnan ko siya. Shet. Nakadamit na siya at… at ang gwapo niya!. Nakakainis. Kelan ba siya magiging panget sa paningin ko?

“uy Nat..”

Nagpunta ako dito kasi nga diba, gutom na ko at walang pagkain sa bahay. Mommy answered me na “si Troy na bahala sayo..” psh. Kaya andito ako ngayon.. kaso lang natameme na yata ako. Nabusog na ko sa tanawin kanina, yung katawan niya. Pero syempre joke lang yun.

Argh! Badtrip..

Uyy gitara niya..

Hmm..makatugtog na lang kaya..

Umupo ako sa kama niya at nagstrum ako gamit ang gitara niya. Siya naman ay naramdaman kong tumabi sakin at pinanood lang ako.

Oo nga pala, dati ayokong makita niya na marunong akong maggitara at kumanta, pero ngayon parang wala lang.. I don’t care na kung malaman niya.

“kelan ka pa natuto?”

“ha?”

“maggitara. Kala ko pa naman ayaw mo sakin magpaturo kasi hindi mo lang hilig, yun pala marunong ka na talaga..”

“self-taught..at dahil na rin sayo..”

“how?”

“syempre sa panunuod ko sayo..”

I WISH IT WAS METahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon