My Teacher Park Jimin ❧Jirosé

6.5|End

Herkese merhabalaaarrrrr

Yanlış görmüyorsunuz dostlarım sonunda sona geldik... bölümden önce sizi oylamak istemiyorum o yüzden bölüm sonuna yazdığım kitaba veda cümlelerini okursanız çooookkk sevinirim çünkü çok eskilerden beri bir sürü kitap yazıp kaldırmışımdır ama finale ulaşan ilk kitabım buydu ve bu bölümü bitirebilmek epey zor oldu. O yüzden sizlerle bu kitap için son kez duygularını paylaşmak isterim. Sizi fazla tutmayayım

Tabii ki oy ve yorum sınırı yok ama ben sizler için kitabın bölümlerini 65e kadar uzatıp sonunda final verdiğime göre sizde beni çok sevindirip booooll oy ve yorum yaparsınız benceeee🙄🙄🙄😂❤️

Önceki bölümü de epey uzun yazmıştım hatta bence çok önemli ve güzel sahneler yazmıştım ama yorum sayısı beni biraz üzdü açıkçası. Umarım bu bölümde de öyle olmaz.

Ayrıca şimdiden aşırııı güzel özel bölümler hazırlamaya başladım bile o yüzden kitabı kütüphanenizden çıkartmazsanız çok sevinirim ❤️

Güpgüzelllll ve muhtemelen kitabın en uzuuuuuun bölümü olan finalimize hoşgeldinizzz...

İyi okumalarrr...

"Sıkıldın mı?" Jimin bakışlarını bilgisayarından bana çevirirken başımı olumlu anlamda salladım.

"İşin ne zaman bitecek?" İşten çıktıktan sonra eve gitmek yerine Jimin'in yanına gelmiştim ana pişman olmuştum. 1 saate yakındır burada boş boş oturuyordum.

"Az kaldı."diyerek önündeki dosyayı kapattı ve diğerini açtı.

Nefesimi üfleyerek başımı arkaya yasladım ve gözlerimi yumdum.

"Yorgun musun? Sana artık çalışmamanı söylemiştim, kendini yoruyorsun."

Omuz silktim. Hamilelik beni sanki biraz daha zorluyordu ama evde boş boş oturmakta istemiyordum çünkü evde kalınca vakit geçmek bilmiyordu.

Odanın kapısı tıklatılarak dikkatimi o tarafa çevirirken Jimin'in "Gir." Komutuyla kapı aralanmış ve içeriye Jimin'in yeni sekreteri girmişti.

Tanrım. Bu kadın hep bu kadar dikkat çekici miydi yoksa bugün bana mı öyle geliyordu.

"Benden istediğiniz belgeleri ve yeni iş başvurularını getirdim bay Park."

Jimin başını salladığında kadın gözlerini bir saniye bile bana çevirmeden masaya doğru ilerledi ve elindeki belgeleri masaya bıraktı.

Jimin belgelere göz ucuyla baktıktan sonra gözlerini kolundaki rolex saatine çevirdi. "Sen çıkabilirsin Suran."

Kadın başını sallayarak geriye adımlarken Jimin devam etti. "Bir daha geç kalmanı da istemiyorum, ince çizgimdir."

Sarı uzun saçlarını kulağının arkasına sıkıştırarak başını salladı. "Üzgünüm bay Park, tekrarlanmayacak."

Kadın odadan çıkarken ellerim istemsizce kısalttığım saçlarımı bulurken ufak bir pişmanlık yaşadığımı hissettim. Eski uzun saçlarımdan geriye bir şey kalmamıştı çünkü saçlarımı omzumun biraz altında kestirmiş ve kahverengiye boyatmıştım. Sarıdan vazgeçmek benim için çok zor olmuştu ve üstüne bu dikkat çekici kadının uzun, sarı saçları beni büyük bir pişmanlığa sürüklemişti.