My Teacher Park Jimin ❧Jirosé

4.9

Merhabalarrrr

Finale yaklaşıyoruz :(
Kitabın sonuna bir açıklama yapacağım okursanız çok sevinirim.

İyi okumalar...

"Lisa, çıkıyorum ben."

Kapının önünde ayakkabılarımı giyerken Lisada yanıma gelmişti. Endişeli bakıyordu.

"Tek gitmek istediğinden emin misin? En azından ben gelseydim, uzakta beklerdim."

Başımı iki yana salladım."Mesaj atan her kimse sorunu benimle belli ki, o yüzden tek gitmeliyim."

Dudaklarını büzdü."Jimine söylemen konusunda hala ısrarcıyım."

Gülerek iki yanağını öptüm."Sorun olmayacak, rahatla."

Yüzünü kırıştırdı."Neden söylemiyorsun ki sanki?"

Omuz silktim."Gelirse kavga çıkaracak, sakince halletmek istiyorum."

Lisa başını salladığında gülümseyerek merdivenlere yaklaştım.

"Kendine dikkat et o zaman ve bana haber etmeyi unutma."

Uzaktan öpücük atarak merdivenleri inmeye başladım."Görüşürüz."

Lisada karşılık verdikten sonra heyecanlı adımlarla elimdeki telefonumla cadde boyunda yürümeye başladım. Her an mesaj atabilir diye sürekli telefonumu kontrol ediyordum ve birazdan yüzleşeceğim gerçeklik kalbimin hızlanmasına neden oluyordu. Kalp krizi geçirmezsem iyiydi.

Bilinmeyen numara:Geldin mi?

Kalbimin hızı biraz daha artarken adımlarımı hızlandırdım.

Rosie:Yaklaştım.

Mesajıma görüldü yediğimde umursamadan bakış açıma giren parka doğru yürümeye başladım. Kaşlarım çatılırken gözlerimi etrafta gezdirdim. Kimse yok gibi görünüyordu.

"Rosie."

Korkuyla arkamı dönerken gördüğüm simayla gülümsedim. Ona kızgındım aslında ama ters yapmak istememiştim.

"Selam Jungkook. Lisa'nın yanına mı gidiyordun?"diye sordum neşeyle. Burada bizim ev dışında gidebileceği bir yer yoktu.

Başını belli belirsiz sallarken yere bakarak alayla güldü."Tanrım."diye mırıldandı gözlerime gözlerini çıkarırken.

"Hiçbir zaman anlamamıştın zaten. Şuan anlamanı beklemek garip olurdu."

Kaşlarım söylediklerine karşı çatılırken sakinleşmiş kalp atışlarım istemsizce hızlanmıştı.

"Ne demek istiyorsun?"

Gözlerini kaçırıp etrafta gezdirirken dudaklarını dişledi."Bu kadar saf olamazsın. Anlamak mı istemiyorsun?"

Kalp atışlarım iyice hızlanırken bir adım geriye gittim."Sen değildin değil mi?"diye sordum alacağım cevaptan korkarken.

Tekrar alayla gülüp gözlerime baktı."Oturalım mı?"

Eliyle ilerideki bankları işaret ettiğinde hiddetle başımı iki yana salladım."Ne söyleyeceksen burada söyle!"