4.3

2.3K 199 673
                                    

Önceki bölümün yorumları beni şoookk etti dkflglg teşekkür ederim bu güzel yorumlarınız içinnnn.

Bu bölümde bekliyorum aynısını haberiniz olsunnn

İyi okumalar...

"Jimin çabuk kapıya bak."diyerek Jimini sırtından ittirirken bende arkasından mutfaktan çıkıyordum.

Kimseye görünmeden üst kata çıkarsam iyi olacaktı.

"Sikeceğim böyle işi artık."diyerek homurdandığı sırada kötü kötü ona baktım.

Yerinde dikilmek yerine bana yardımcı olabilirdi.

"Bir çözüm üretir misin artık?"diye sinirle soludum parmağımla üstümü gösterirken.

Gelen kim olursa olsun bu şekilde karşılarına çıkamazdım.

Jimin öfkeyle nefesini dışarı verdikten sonra elimden tutarak beni çekiştirmeye başladı.Kendi bedeniyle benim görünmemi biraz daha engelliyordu.

Tek sevindiğim şey merdivenlerin kapıdan gözükmemesiydi ve eğer merdivenlere kadar ulaşabilirsem kimsenin beni bu halde görmeyeceğiydi.

Jimin hızla adımlarla merdivene kadar geldiğinde elimi bırakıp bana döndü.

"Kim gelmiş bakacağım. Sen odaya git."

Bu sırada kulağıma koridordaki ayak sesleri ve bir kaç konuşma diyalogları geliyordu ama seslerin kimden geldiği ve konuşulan şeyler anlaşılmıyordu.

"Ne giyeceğim üzerime?"diye mantıklı bir soru sordum.

Dün gece çıkardığım balo elbisemi giyemezdim tabi ki.

"Hemen geleceğim, bekle beni."

Jimini onaylayıp adımlarımı üst kata çıkartırken gelen kimse ciddi anlamda içimden sövüyordum.

Kimseye görünmemeyi başararak odaya girdiğimde derin bir nefes aldım ve yatağa oturdum.Odaya jimin hariç birinin bir anda gireceğini düşünmüyordum.Yani öyle olmalıydı çünkü bu oda Jimine aitti. Evdeki odasına herkes dalsa bile burada bunu yapmazlardı umarım.

Oturduğum yerden bacaklarımı titretirken dudaklarımı ısırmaya başladım. Gerçekten vaktini mi bulmuşlardı bunun!

Bir kaç dakika içerisinde Jimin odaya girdiğinde sinirli olduğu yüz ifadelerinden belli oluyordu.

"Annenler mi?"diye sordum sinirle.

Jimin dudaklarını birbirine bastırıp başını salladı.

"Sadece onlar değil... Min Jee noona, eşi ve Ha Rin gelmiş."

Sıkıntıyla nefes verip ayağa kalktım.

"Bunu bilerek yapmamışlardır değil mi?"diye sordum bir umut ama buna içten içe kedim bile inanmıyordum. Annesi cidden sınırını aşıyordu.

"Babamla konuşurken annem duymuş olmalı."

Gözlerimi devirdim. "İnanamıyorum cidden! Biz yalnız kalmayalım falan diye mi bu çabası?"

Jimin yanıma gelip kollarını bedenime doladı.

"Üzgünüm Chaeyoung, annemle ciddi bir şekilde konuşacağıma emin olabilirsin. Bazı şeyleri aşması gerektiğinin farkındayım."

Kendimi geri çekerek jiminden uzaklaştım.

"Giyecek bir şeyler bulmam lazım."dedim gözlerimi ondan kaçırırken.

Sinirimi Jiminden çıkartmak istemiyordum ama artık ciddi anlamda sinirleniyordum.Resmen bilerek yapıyordu annesi.

"Kendi eşyalarıma bakacağım."diyerek dolabına yöneldiğinde tekrar yatağa oturdum ve derin bir nefes aldım.
Sakinleşmek istiyordum sadece.

My Teacher Park Jimin ❧JiroséHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin