I still love you (Flikken maastricht)

deel 6

Eva p.o.v

Snowboarden wie verzint het ook, Floris was ondertussen al beneden en ik lag halverwege ook de grond ik zag dat Floris zich helemaal kapot zat te lachen. Ik wou net zijn naam roepen todat er iemand mij hielp met overeind komen, ''Dankje.'' zei ik toen best snel, je zag duidelijk dat hij apart en verward keek. ''voor het overeind helpen bedoel ik.'' zei ik er toen ook best snel achteraan. ''Oh dat, geen moeite het is mijn werk.'' En hij schudde mijn hand. ''Ilias.'' ''Eva.'' Hij was best wel knap, hij had donkerbruin tot zwart krullig haar en mooie bruine ogen. ''Nou Eva ik moet dan maar weer is gaan.'' En hij gaf me een klopje op mijn rug, ik glimlachte naar hem terug en probeerde dit keer heelhuids naar beneden te komen

Floris P.o.v

Ik zag Eva vallen en kon een glimlach niet onderdrukken, het zag er allemaal zo grappig uit, dé Eva die alles kon was nu gevallen omdat ze haar evenwicht niet kon houden, kortom ze was weer is te druk met andere dingen. Net toen ik naar haar toen wou gaan (wat natuurlijk toch nooit gaat lukken agezien je dan de berg op moet) zag ik dat ze al geholpen werd, het zag er heel gezellig uit allemaal. Het was een jongen met krulletjes, krulletjes kom op zeg welke jongen heeft nu krulletjes. Dit alles duurde nog geen vijf minuten of Eva was al weer beneden. ''Wat gebeurde daar nou net Eef?'' Serieus Floris de hele tijd mijzelf verbieden dat ik jaloers word, wat gebeurd er nu... ''Ooh niks hij hielp me overeind.'' Natuurlijk Eva, dat liegen heb je vast van je moeder, alhoewel zij het nog beter kon. ''Zullen we veder?'' Was haar andwoord er ook op. ''Zullen we even naar de blokhut, ik krijg honger.''

En zo gezegt zo gedaan, we zaten in de blokhut aan een warme Chocolademelk met slagroom en een zelfgemaakte Gehaktbal, nou zelfgemaakt.. zelf gedraait en gekookt om nou zelf gehakt te maken liet ik lekker even links liggen. Je zag duidelijk aan Eva dat het vlees het liefst weer tot een dier wou omtoveren, ze was misschien de stoere, sterke Eva die voor niksof niemand bang was maar een stukje vlees kwam er duidelijk niet bij maar in. ''Floris hier jij mag het hebben.'' en ze schoof de gehaktbal naar mijn kant toe, hierbij werd dus mijn gedachten beandwoord. ''Eva je bent otch niet ziek voor een stukje vlees?'' Zei ik dan ook plagend naar haar toe ook al zag je dat Eva duidelijk het niet leuk vond. ''Floris als jij lekker vlees wilt eten stoor ik jou daar toch ook niet mee maar laat mij dan even lekker zelf weten met wat ik eet of niet!'' Oke slim aan gepakt Floris nu heb je Eva boos gemaakt. 

Eva p.o.v

Waar was ik nu precies boos op? Op een Floris die maar een beetje zat te dollen op vlees en ik weer is een keer boos moest worden. De laatste tijd ben ik zo veel veranderd, zo veel dat ik het zelf niet eens wou toegeven. ''Shit ik moet m'n moeder nog sms'en.'' zei ik door de kamer heen terwijl er helemaal niemand was, ik zocht de hele kamer door todat Floris met mijn mobiel in zijn handen terug kwam. ''Dankje voor mijn mobiel, het spijt me zo ik had niet boos mogen worden.'' en ik liep gelijk naar Floris toe en ik gaf hem een dikke knuffel. ''Ik ga maar weer is we gaan namelijk zo marshmallows maken, je mag ook komen.'' En daar ging Floris weer. ik Smste mijn moeder nog snel even: Heey Mam het is hier super maar ik mis jou ook wel hoor wil je me even een berichte sturen als ze al zeker weten wanneer 'hij' weer vrijgelaten word, dankjewel alvast dikke kus Eva. Maar net toen ik mijn mobiel weg wou leggen merkte ik dat ik gebeld werd door een onbekend nummer