I still love you (Flikken maastricht)

Deel 4

Als allereerste sorry dat ik (flikkenfan) zolang niet meer heb geschreven maar had een toetstweek en volgende week dus had niet echt de tijd ervoor maar nu ben ik er weer dus hier een nieuw deeltje :)

Eva p.o.v

Wat bezield mij toch... Ik zat gewoon te zoenen met mijn jarenlange vriend mijn aller beste maatje, mijn steun en toeverlaat, oke nu draaf ik misschien wel een beetje door maar hoe kon ik zo stom zijn. Ik denken met mijn botte kop dat Floris dé Floris mij leuk zou vinden. Ik stond nog altijd voor zijn neus, in Floris zijn ogen kon je zien dat hij duidelijk ook niet wist wat hij moest doen. Nog best wel lang stond ik voor zijn neus todat ik weer helder nadacht en zo snel mogelijk uit deze ongemakkelijke situatie wou weglopen, weglopen voor mijn 'probleem' alhoewel ik het niet echt een probleem vond.

Floris p.o.v
Daar sta je dan terwijl je net gezoent hebt met de mooiste vrouw van heel Amsterdam wat zeg ik Amsterdam ik bedoel heel Nederland. Toen mijn gedachten er weer helemaal bij waren wist ik het meteen. Dit keer laat ik Eva niet meer gaan.
"Ik euhm."
"Het spij."
En zo praatte we nog even door elkaar heen. "Ga jij maar eerst." zei ik toen ik aan Eva zag dat ze duidelijk niet wist wat ze moest doen. " het spijt me, ik weet niet wat me beziel..." Ik liet Eva niet eens uitpraten of ik plantte al een kus op haar lippen.

Eva p.o.v
Daar liep ik dan met man van mijn dromen door de stad van Amsterdam. Ik zat letterlijk zoals iedereen het altijd zo noemt 'met mijn hoofd in de wolken.' Van al die narigheid wat ze altijd over Amsterdam te zeggen hadden klopte bijna nooit iets van. Amsterdam is prachtig zo lang je maar bij de steegjes en uithoeken vandaan bleef. "Eef waar ben je?" Hoorde ik Floris plotseling zeggen, ik vond dit dan ook een prima moment om zo'n lullige opmerking terug te geven. "Floris ik zit naast je, in hartje Amsterdam, voor het water." Ik kon mijn hele verhaal niet eens aan hem kwijt of hij sleurde mij al mee.

Floris p.o.v
"Floris wat ben je van plan? Wat ga je do-ehnn!" Zei ze half lachend en grinnekend, ik integendeel probeerde mijn lach zo strak mogelijk te laten verdwijnen. Maar of dat nou zo goed lukte om Eva's reacties. "Floris ik draag simpele kleren, ze laten me nooit binnen." Volgens mij had Eva het eindelijk door wat we gingen doen. "Nou dan moeten we maar is gaan winkelen hé Eef." Zei ik plagend om te zien hoe Eva ging reageren.

Eva p.o.v
"Het was heerlijk Floris dankjewel." Zei ik tegen Floris het was ook heerlijk alleen was dit nou niet bepaald mijn keuze van uiteten, maar hij bedoelde het goed. "Wil je nog een toetje of zullen we naar mijn huis gaan?" "Uhm naar huis gaan dan maar." Al wist ik zelf wel beter dat ik liever nog even met z'n tweetjes wou zitten eten, maar als ik eenmaal vol zit past er niks meer bij in. "Ik vond het echt heel leuk Floris." Zei ik blij. "Je bent geweldig weet je dat Eef?" Zei hij volgens mij een beetje aangeslagen door het bier, ookal had hij er maar drie of vier op. Ik had een geweldige dag en de afloop kon niet beter gaan.