I still love you (Flikken maastricht)

deel 14

Eva p.o.v

Waar alles net nog zo mooi en leuk was had ik toch echt het gevoel dat we nu echt in de problemen zaten. Ik deed nog een poging om Floris naam te schreeuwen maar dat kwam nog niet veder dan Flo. Het gekke is dat het normaal in deze week superdruk is en nu is er gewoon niks te doen.

Floris p.o.v

Oke ik word dus eigelijk ontvoerd omdat ze Eva moeten hebben, waarom word dan ook ontvoerd? Met die gedachten rond mijn hoofd zweven had ik het eindelijk door, ze namen Eva mee. Mijn Eva. " EEF IK KOM!" Schreeuwde ik zo hard als ik kon in de hoop dat nog iemand mij gehoord had, tevergeefs. De enige die mij gehoord had was diegene die mij vasthield. "Ik denk dat je nu aan het liegen bent. Jij gaat nergens naartoe." Zei hij met zo'n gorgel in zijn lach, zoiets wat zelfs de sterkste boksers nog bang van zouden kunnen worden.

Eva p.o.v

Ik kon het niet aanzien dat ze Floris gingen mishandelen terwijl hij mij wou hebben. Wat voor idioot bedenk nou eigelijk zoiets. Ik kreeg een stomp in mijn maag en krampte ineen. 'Ik laat dit niet weer gebeuren.' Zei ik zachtjes in de hoop dat hij het niet hoorde. "Vond je het dan niet gezellig vroeger? Ik ben speciaal voor jou teruggekomen hoor." Oke hij had mij dus wel gehoord. Ik lag nog steeds op de grond terwijl iedereen wie hem hielp, mij uit zat te lachen was ik alweer opgestaan en hem een trap tegen z'n schenen gegeven. Ik probeerde zo ver als het mogelijk was weg te rennen.  "Als je Florisje terug wil zou je toch echt terug moeten komen. Ik draaide me om en keek hem aan. "Wat is er met Floris?" Zei ik zenuwachtig maar toch nog met een groote afstand tussen ons. "Wat is er verdomme met Floris!" Hij liep naar mij toe en legte zijn arm op mijn schouder terwijl hij een mobieltje uit zijn jaszak viste. Voor het eerst in mijn leven had ik het idee dat ik moest blijven staan en echt niks moest doen. 'Goverdomme wat moeten jullie met Eva, ze hartstikke goed in alles wat ze doet en is super mooi en wat doen jullie. Jullie maken haar dood!' En toen kwam het moment dat ik eventjes mijn hoofd weg wou draaien maar voordat ik dat kon doen hield hij mij hoofd alweer recht. 'AAAWH VUILE KLOOTZAK LAAT HAAR GEWOON GAAN..' Hij werd gewoon gestoken, gewoon neergestoken.  "Wat moet je van mij." Gaf ik mij over na dit filmpje. "Ik denk dat je dat zelf wel weet, of ben je nou echt nog dommer dan ik mij kan herinneren." Ik sloot mijn ogen en telde even tot drie, 1, 2, ... "Eefke ga je nog mee!" Dat had hij beter niet kunnen zeggen. "Ik heet verdomme geen Eefke en waarom laat je mij niet gewoon een keer een normaal leven leiden, er zijn genoeg andere meisjes op de wereld en jij kiest MIJ!" "Als je nou echt een keer je eigen hersens zou gebreuken zou je weten waarom je vrouw bij je weg is gegaan!" Voegde ik er nog snel even aan toe. "Ik ben zo klaar met jou!" Je zag de woede in zijn ogen, het ging te snel om er iets aan te kunnen doen. Ik lag ondertussen op de grond omringd door bloed en hun waren gewoon veder gereden. Ze lieten mij gewoon voor dood achter. Zo snel als ik kon greep ik met mijn arm naar mijn broekzak om mijn mobiel eruit te vissen. 'Piep, piep, piep. Heey als je dit hoort laat dan vooral niks achter als voicemail.' "Floris het spijt mij zo, ik kom je snel redden. " Ik staarde naar mijn buik en viel langzaam weg op de koude, kille geasfalteerde wegdek voor een patatzaak waar het net nog superdruk leek te zijn.

Sorry niet zo lang deeltje maar hoop dat jullie hem wel leuk vinden. Wat zou er met Floris en Eva gebeuren?  En waarom was de zaak zo rustig.? Maybe vandaag nog een deeltje door @flevafan but I don't Know. Comment en vote's altijd welkom