I still love you (Flikken maastricht)

Deel 8

Eva p.o.v

Ik heb echt geen idee hoe ik hier ben belandt, zou Floris wel is weten dat ik weg ben, zou de groep me überhaupt wel is zoeken? "Oke rustig nou Eva, je maakt je alleen maar gek zo." Sprak ik mijzelf toe want mijn gedachten werden mij te baas. "Even alles rustig oo een rijtje zetten. " ik had mijn moeder een sms'je gestuurd. Zou mijn mobiel hier nog ergens zijn?  Of aan staan!? "Daar ga je weer Eva, rustig nou!" Tevergeefs want ik werd helemaal gek en sloot mijn ogen even en nam een diepe hap adem. Ik werd tegen de avond aan gebeld door een anoniem nummer die alleen maar zat te hijgen dus hing ik weer op, even later zat ik naast Floris marshmallows te maken toen mijn mobiel weer af ging, volgens mij liet ik Floris opnemen. En we moesten afspreken bij de blokhut, goh hoe heette hij nou, hij had toch zijn naam verteld? Ilaan? Nee. Milaan? Ik moest grinneken om die naam waar wist dat hij niet zo heette. Ilaan? Nee sowieso niet. Ik had de moed al in mijn schoenen geschoven toen plots zijn naam in mijn hoofd voorkwam. "De jongen ben de donkerbruine krulletjes, Ilias!" Schreeuwde ik misschien iets te hard, achja niemand zou me horen dus wat maakt het ook uit. "Wat moet ik hier? Wat wil je van mij!" Probeerde ik dan toch nog maar een keertje, wat ik misschien beter niet had kunnen doen.

Floris p.o.v

Ik kan hiet niet tegen, dat ik mijn gedachten niet in bedwang kon houden. Eva was letterlijk nergens te bekenen en haar mobiel staat ook al uit, daar klopt ook al niks van als Eva haar mobiel uit heeft staan moet er iets heel ergs zijn gebeurd. Eva zonder mobiel is hetzelfde als een alcholist zonder alchohol, vooral in deze tijd met haar vader wou ze altijd haar mobiel aan laten.  De begeleiders hadden ondertussen al de politie gebeld 'wat ik helemaal niet mee had gekregen. Maar wat denken ze Eva kan overal zijn. Oke als het nu Amsterdam was had ze de weg wel terug kunnen vinden maar een ski-vakantie betwijfel ik.  "Straks is ze ontvoerd. Of...of ligt ze onder een lawine dood te gaan terwijl wij alleen maar een beetje wachten op de politie! " en raakte ligt in paniek.

"Hallo wij zijn van de politie, dit is Dreesen en ik ben Sanders hoe gaat het met de zaak van het verdwenen kind?" Zei hij eentoning en zonder gevoer henste hij die zinnen erdoor heen. "Eva is niet een zaak! Ze heeft al veel meegemaakt, dus waag het niet om haar een zaak te noemen!"