I still love you (Flikken maastricht)

deel 16

Tijdsprong kwartier voor het schot

Eva p.o.v

Ik had in de wandelgangen gehoord dat er een onderzoek kwam naar de verdwijning van Floris, ik begreep gewoon niet dat ik hem alleen gelaten heb, wij zouden altijd samen blijven.

Floris p.o.v

Ik wist dat dit wel is mijn dood kon worden, ik besloot met veel tegenzin maar zijn naam te roepen, wetend dat de camera nog steeds mij aan het flimen was. "HENK!!" Riep ik met een enorme stemoverslag in mijn zin. Hij liep naar binnen gelopen met een groote glimlach op zijn gezicht. "Wat is er? Wil je nog wat klappen?" Ik keek hem met mijn emotielootste blik aan. 'Ik help je.' Mompelde ik. betwijfelend of hij het wel is gehoord had, de moeilijkste zin ooit in mijn leven had ik over mijn tong gekregen. "Ik ben trots op je, ik laat wel even aan Eva zien dat je haar zoekt." Zonder hem enige kans te geven om weg te lopen hilde ik er al achteraan. "Asjeblieft doe dat niet." Zonder effect want hij liep al lachend met de camera weg, op de gang hoorde ik ze nog wat mompelen maar veel kreeg niet mee.

Eva p.o.v

"Gezellig, op bezoek? Of willen jullie mij nog meer vragen stellen waar ik geen andwoord op kan geven." Zei ik met een spottende blik waarbij de sarcasme duideljjk te horen was. In de tussen tijd ging agente Dreesen op mijn bed zitten, ik draaide mij toen ook snel om. "Agente Dreeasen wil je wat laten zien. Heb het respect even te kijken!" Dicteerde agent Sanders mij. Ik draaide me om en keer naar de laptop. 'Oke ik help je, maar ik wil het Niet. Weet dat je je eigen kind hiermee verpest. Ik zou niet eens willen weten wat voor een zieke geest jij hebt.' En het filmpje stopte.  "Weet jij wat Floris moet doen?" Ik keek naar de grond en nam een diepe hap lucht. 'Het zal toch niet hé..' zei ik zo zachtjes mogelijk. "Wat zal toch niet? Je kunt ons alles vertellen he Eva."

Floris p.o.v

Met tegenzin had ik het filmpje opgenomen, hij is nog dommer dan ik dacht. Dat hij nu serieus dat ik hem zou helpen, HIJ waarvan ik weet wat hij allemaal kapot heeft gemaakt bij Eva. Hij liep terug de kamer in en stond voor me. Zijn bronskleurige ring met een soort van wilhemina logo erop passeerde mijn wang. "Vuile klootza." En besefte me dat ik het beter niet kon zeggen. "Ik ga het niet doen, wat denk jij dat ik Eva zo de put in laat boren door haar vader, die althans zich niet eens als een vader gedraagt nee hij gedraagt zoch als een pedofiel. Een pedofiel die een kwetsbaar minderjarig kind misbruikt!" Het floepte eruit voordat ik er erg in kreeg. 'Val toch dood neer kind!' En hij begon mij te steken tot een zeker moment dat er een schot kwam.

Normale tijd weer.

Iedereen was plotseling weg. Ik moest moeite doen om niet weg te vallen. "POLITIE BLIJF STAAN, BLIJF STAAN HAD IK GEZEGT KLOOTZAK!" "POLITIE OP DE GROND, OP DE GROND. NU!" En zo volgde het twee drie keer door todat ze mij vonden. Wat ik mij nog kan herinneren is dat ik afgeleverd werd in een traumahelicopter, was ik zo afgelegen dan? "Sorry Floris ik had naar je moeten Luisteren." "Word asjeblieft snel wakker, ik zou alles tegen je moeder vertellen. Word dan wakker asjeblieft ik kan niet zonder je." Je hoorde zijn breking in zijn stem, de man wie nooit zijn emotie liet zien , die wie mijn grootste held en voorbeeld is, ligt te huilen om mij. Ik probeerde wakker te worden maar het lukte niet. Niet met de gedachten dat Eva waarschijnlijk dacht dat ik haar wou verkrachten, ik wou niet wakker worden ik wou genieten van de tijd die ik nu even heb om helder na te kunnen denken.

Hopelijk begrijpen jullie de tijdsprong een beetje, ik he  er namelijk nog nooit mee gewerkt. 'First time' :D morgen komt er een vervolg op dit deel