THE CURSED DAUGHTER OF TITAN EURYNOME✓

24: No one

Fury's POV

Nadismaya ako sa sarili dahil mukhang wala talaga akong laban sa taong 'to. Pero kahit ganun, kahit mahina parin kung tutuusin, ang kapangyarihan ko. Talasan ng isip ang huling alas ko sa laban na ito.

I didn't bother to waste time at muling inatake sya, inobserbahan at kinalkula ko ang mga galaw nya at kung pano ako makakapinsala sa kanya. I have to admit, marami na akong sugat dahil tuwing umaatake ako, binabalik nya yun sakin.

Inisip ko lahat ng kaya kong gawin, i fought many battles at ito ang pinakanahihirapan ako. At wala rin akong oras para ibaba ang tingin sa sarili. I have to do this.

Hinawakan ko ang lupa at nagpakawala ng mist, napangisi sya at alam kong makakaiwas sya dahil hindi naman sya litiral na tumatapak sa lupa. Ako naman ang napangisi at saka hinayaang kumalat ang mist saka ako bumulong.

This is risky pero kaylangan kong gawin. I cast a spell gaya ng turo ni thea saka nagpakawala ng daggers na ikinabahala nya. She didn't know na may spell ang mist kung kaya unti unti itong umakyat at kumalat sa paa nya. Nanlaki ang mga mata nya kasabay ng pagluhod ko sa kawalan ng enerhiya pero nanatili akong nakatingin sa kanya na mukhang hindi inasahan ang ginawa ko. Nagawa syang tamaan ng daggers dahil naging abala sya sa pagtanggal ng mist ngunit mas lalo itong kumapit sa kanya na parang linta. Nangitim ang paa nya at masama nya akong tinignan. Nakaramdam ako ng malakas na pagtulak ng hangin kasabay ng hindi ako makagalaw kaya nagawa nya akong ihagis sa puno. Napangitngit ang ngipin ko sa sakit ng likod ko.

Napaubo ako ng dugo saka dahan dahang tumayo. I'm not a demititan for nothing. Naramdaman ko ang likod ko na parang hinihigop. Napasigaw ako sa sakit at napapikit ng mawalaa ng sakit ay sya ring pagmulat ko. Nanlaki ang mga mata ko ng matignan at maramdaman ang pakpak ko na ngayon ay nakakabit ulit sa likod ko.

Tumingin ako sa babae saka ngumisi. Sumeryoso naman sya. Tila wala akong naramdamang sakit sa katawan dahil sa pagbabalik ng pakpak ko. Naghilom ang mga sugat ko at inilabas ko ulit ang katana ko.

I fly high and launched towards her. In swift move nagawa kong makipaglaban sa kanya gamit ang mga armas namin. Napakabilis ng galaw namin at nagagawa ko na syang sugatan.

Bumalik sa dati ang lahat, nagsimula na namang makipaglaban ang mga halimaw at nakakagalaw na ng maayos sila zyke kaya sila ang naging back up ko.

Napaatras ako sa lakas ng pagkakasangga nya at napatingin ako kila zyke.

"I got a plan" salita ko sa kanila gamit ang isip. Tumango naman sila kaya sinabi ko na sa kanila ang plano habang patakbo ako sa dereksyon ng unknown goddess.

Ginaya ko ulit ang ginawa kong taktika kanina na mukhang inashan na ng babae pero bago pa sya makagawa ng hakbang ay tinawag ko si zyke kaya habang nakikipaglaban sila ng kanyaang mga kapatid ay nagawa nilang magpalabas ng malaking kidlat sa derksyon ng babae. Tinawag ko naman si poleen at nagawa nyang paulanan ng water spikes ang babae, i called althea at nagpalabas sya ng napakainit na liwanag sa babae. Sinubukang gumawa ng sangga ang babae pero tumilapon lang sya kaya pinahinto ko sila at nilapitan ang babae. She was now covered with gold blood all over her body. Tinutok ko sa dibdib nya ang katana.

"Game over now. Woman" i said at itatarak na sana sa kanya ang katana ng bigla akong tumilapon at lumitaw si Mnemosyne.

Pain and betrayal was evident in my eyes ng makita ko lung pano nya iharang ang sarili sa babae.

"Stop now fury. You don't have to kill her" seryoso nyang salita. Tila ang kilala kong Mnemosyne noon ay ibang iba sa nakikita kong Mnemosyne ngayon.

"W-what are you doing Mnemosyne?" May halong hinanakit kong tanong. Naguguluhan ako kung bakit nya pinuprotektahan ang babae. Naramdaman ko ang paglapit nila zyke sakin at inalalayan nya akong mkatayo.

"What do you think I'm doing? Im Protecting my child from you! For once fury! Pagbigyan mo naman ako!" Sagot nya. Natawa ako.

"I see, kaya pala mukhang may itinatago ka sakin. At kung bakit napakabait mo sakin, lahat ng naitulong ko sakn at pagmamalasakit," i said.

"Because it is for you to keep your child safe" dagdag ko at mapait na ngumiti. Napayuko naman sya at hindi ako matignan.

"Sana hindi mo pagsisisihan ito lola" salita ko saka tumalikod na. Ayuko na syang harapin pa dahil malaki rin ang naitulong nya sakin. Malaki ang utang na loob ko sa kanya mula pagkabata.

Bumalik narin sila zyke sa pakikipaglaban sila zyke at paika ika na akong lumayo kay Mnemosyne ng biglang hindi ako makagalaw at isang bagay ang napansin kong tumagos sa tyan ko. Napaawang ang bibig ko at napatingin sa taong sumaksak sakin sa likod.

"Checkmate" she said and smiled sweetly. Napaluhod ako ng hugutin nya ang espada.

"Fury!" Narinig ko ang pagtawag nila sakin. My eyes went blurry at napahiga ako. Napatingin ako sa dereksyon ni Mnemosyne at nakita kong ang gulat nya ng makita ang ginawa ng tinawag nyang anak.

Napatingin ako sa kalangitan dahil sa sunodsunod nitong pagkulog at ang malakas na ihip ng hangin. I close my eyes pero rinig ko parin ang paligid ngunit unti unti naring humihina.

No one can ever save me. No one.

Tuluyan na nga akong nawalan ng hininga at pandinig pero ang huli kong narinig ay ang pagdating at sinabi ni rhea.

"We're late"

Prim_rose7

Short UD sorryyyy bawi ako next time.