Summer Home☀

Chapter 1

~Grandma Jihyun's P.O.V~

Hello sa inyo! Ako si Kyung Jihyun. I'm an orphan keeper and I'm sixty-five y/o. Tama kayo, sixty-five na'ko. At masayang masaya ako sa trabaho ko. Kung saan, nag-aalaga ako ng mga batang naulila o inabanduna. Isang araw, naglalakad ako pabalik sa orphanage galing ng market. Tumigil ako sandali dahil naramdaman kong sumasakit ang likod ko. Bago ako maglakad ulit, may narinig akong isang bata na umiiyak sa kabilang kalsada. Napakadumi niya at sira-sira na ang damit niya. Nilapitan ko siya para tanungin.

"Apo, ba't ka umiiyak?"

"Iniwan... Po ako ng... Mga kalaro ko..." *crying* -

"Bakit naman? Ano bang pangalan mo?"

"Yeonjun po. *Sniffle* Sabi ng ilan, Choi po apelyido ko..." -Yeonjun

"Yeonjun apo, bakit mag-isa ka lang? Nasan mga magulang mo??"

*Sniffle*"Wala po akong magulang. Namatay na po sila..." -Yeonjun

Nang sabihin niya yun, dun ko na naisip na dalhin siya sa orphanage para alagaan. 'Di ko siya pwedeng hayaan na gumala-gala dito hanggang gabi. Baka kung ano pang mangyari sa kanya.

"Yeonjun, ako sa Kyung Jihyun and I'm an orphan keeper. Pwede kang sumama sa'kin sa orphanage. Aalagaan kita doon." *smiling*

"Talaga po halmeoni (lola)?" -Yeonjun

"Oo."

Nawala ang lungkot at luha niya at napalitan 'to ng mga ngiti. Pati na rin ang mga mata niyang singkit. Tinulungan niya ako sa mga bitbit ko at naglakad na kami papunta sa orphanage. Pagkarating namin ay ipinakilala ko siya sa ibang mga bata pati na rin sa pamangkin ko. Wala kasi akong anak.

"Hello! Ba't ang dumi mo?" -Bata

"Hi, naglaro ako sa putik." -Yeonjun

"Ahh..." -Bata

"Anak, ito si Yeonjun, paliguan mo muna siya. Lalagay ko lang ito sa kitchen."

"Sige po." -Pamangkin ni grandma Jihyun

Bago ako pumunta sa kitchen, tiningnan ko muna ang pamangkin ko na samahan si Yeonjun papunta sa bathroom para maligo. Habang palayo na sila ng palayo, nilagay ko na ang mga dala ko sa table at nag-simula ng magluto. Lunch time na kaya kailangang kumain ng mga bata. Pagkatapos kong magluto, tinawag ko na lahat ng mga bata para kumain. Nakita ko na malinis na si Yeonjun at maayos na ang damit na suot niya. Nahihiya siyang lumapit sa iba dahil baguhan palang siya.

"Yeonjun, halika, upo ka sa tabi nila."

"Nahihiya po ako halmeoni..."

"Huwag ka ng mahiya. Sila ang magiging bago mong pamilya." *smiling*

Tiningnan ni Yeonjun ang ibang mga bata na kumakain at nagtatawanan. Kita sa kanya ang takot at kaba. Pero I reassured him na he will make good friends here.

"Hindi po ba nila ako iiwan?" -Yeonjun

Napaisip ako sa tanong niya. Ang totoo, hindi lahat ng mga bata rito ay dito na tatanda. May iba na nag-aadopt at may iba na nahanap na sila ng mga magulang nila. Kaya kailangan kong sabihin ang totoo.

"Actually, may ilan sa kanila ang aalis. But you can still be friends!"

"S-sige po." -Yeonjun

Umupo si Yeonjun sa tabi ng mga lalaking kaedaran niya. Mukhang close na agad sila. *chuckle*

"Hello!" -

"H-hi..." -Yeonjun

"AKOSICHANGBINSIYASIHANGYULATSIYANAMANSISUBIN." -Changbin

"A-anong sabi mo?" -Yeonjun

"Sorry, mabilis kasi siyang mag-salita. Gusto maging rapper. Ako si Subin (Victon), siya si Changbin (Stray Kids), siya naman si Hangyul (H&D)." -Subin

"Hello sa inyo! Ako naman si Yeonjun." -Yeonjun

I chuckled after seeing them act so cutely. Talagang napakacute ng mga bata kapag nakikipag-kaibigan. Nakita ko ulit ang ngiti ni Yeonjun kagaya kanina ng dinala ko siya dito sa orphanage. Sana maging masaya siya dito.

"Halmeoni, kayo pong nagluto nito?" -Yeonjun

"Oo. Masarap ba?"

"Opo! Sobra!" -Yeonjun

"Buti naman at nagustuhan mo ang luto ko."

Binigyan ko pa ng pagkain si Yeonjun. Siguradong gutom na gutom ang batang 'to. Ilang months ang lumipas and he's becoming more comfortable here sa orphanage. But he also made new friends...